بادرفت
از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد.
بادرُفت گرد و خاک زردرنگی است که به‌وسیله باد حمل گردیده و در پشت دیواره جویبارها انباشته شده باشد. از این گونه مواد در کناره بیابان‌ها و مناطف خشک آسیای میانه فراوان دیده می‌شود که بیشتر از فلاتهای خشک بدانجا برده شده‌اند و این مواد که از جنس ابلیز نرم هستند تقریباً زردرنگ بوده و سرشار از مواد آهکی هستند. بادرفت‌ها به دلیل دارا بودن خلل و فرج فراوان، آب باران را به تندی از خود گذرانده و همواره رویهٔ آنها خشک است. بادرفت اگر با گیاخاک بیامیزد، خاک کشاورزی مرغوبی را پدید می‌آورد.
[ویرایش] منبع
جعفری، عباس، فرهنگ بزرگ گیتاشناسی، چاپ دوم، تهران ۱۳۷۲.
