| Chapter 14 |
1 |
"Njeriu i lindur nga nj? grua jeton pak dit? dhe ?sht? plot shqet?sime. |
2 |
Mbin si nj? lule, pastaj pritet; ik?n me vrap si nj? hije dhe nuk e ka t? gjat?. |
3 |
Mbi nj? qenie t? till? ti i mban syt? t? hapur, dhe m? b?n q? t? dal n? gjyq bashk? me ty. |
4 |
Kush mund t? nxjerr? nj? gj? t? past?r nga nj? gj? e papast?r? Askush. |
5 |
Sepse dit?t e saj jan? t? caktuara, numri i muajve t? saj varet nga ti, dhe ti i ke vendosur kufij q? nuk mund t`i kap?rcej?. |
6 |
Hiqe shikimin nga ai dhe l?re t? qet?, deri sa t? mbaroj? dit?n e tij si nj? argat. |
7 |
T? pakt?n p?r drurin ka shpres?; n? rast se pritet, rritet p?rs?ri dhe vazhdon t? mugulloj?. |
8 |
Edhe sikur rr?nj?t e tij t? plaken n?n tok? dhe trungu i tij t? vdes? n?n dhe, |
9 |
me t? ndjer? ujin, mugullon p?rs?ri dhe l?shon deg? si nj? bim?. |
10 |
Njeriu p?rkundrazi vdes dhe mbetet i shtrir? p?r dhe; kur ?sht? duke nxjerr? frym?n e fundit, ku ?sht?, pra? |
11 |
Mund t? mungojn? uj?rat n? det dhe nj? lum? t? meket dhe t? thahet, |
12 |
por njeriu q? dergjet nuk ngrihet m?; sa t? mos ket? m? qiej, nuk do t? zgjohet dhe nuk do t? ?ohet m? nga gjumi i tij. |
13 |
Ah sikur t? doje t? m? fshihje n? Sheol, t? m? mbaje t? fshehur sa t? kalonte zem?rimi yt, t? m? caktoje nj? afat dhe t? m? kujtoje! |
14 |
N? qoft? se njeriu vdes, a mund t? kthehet p?rs?ri n? jet?? Do t? prisja ?do dit? t? sh?rbimit tim t? r?nd?, deri sa t? arrinte ora e ndryshimit tim. |
15 |
Do t? m? th?rrisje dhe un? do t? t? p?rgjigjesha; ti do t? kishe nj? d?shir? t? madhe p?r vepr?n e duarve t? tua. |
16 |
At?her? ti do t? m? num?roje hapat, por nuk do t? vije re m?katet e mia; |
17 |
do ta vulosje n? nj? thes m?katin tim dhe do ta mbuloje fajin tim. |
18 |
Por ashtu si nj? mal rr?zohet dhe th?rrmohet, ashtu si nj? shk?mb luan nga vendi i tij, |
19 |
ashtu si uj?rat g?rryejn? gur?t dhe v?rshimet marrin me vete dheun, k?shtu ti shkat?rron shpres?n e njeriut. |
20 |
Ti e v? p?rfund p?r gjithnj?, dhe ai shkon; ti ia prish fytyr?n dhe e d?bon. |
21 |
N? rast se bijt? e tij jan? t? nderuar, ai nuk e di; po t? jen? t? p?rbuzur, ai nuk e v? re. |
22 |
Ai ndjen vet?m dhembjen e madhe t? mishit t? tij dhe pik?llohet p?r veten e tij. |
