| Chapter 48 |
1 |
¶ Gamhanan si Jehova, ug dalayegon gayud sa pag-ayo, Sa ciudad sa atong Dios, sa iyang bukid nga balaan. |
2 |
Matahum sa gitas-on, ang kalipay sa tibook nga yuta. Mao ang bukid sa Sion, sa mga dapit sa amihanan. Ang ciudad sa gamhanang Hari. |
3 |
Ang Dios nagpaila sa iyang kaugalingon sa mga palacio niini nga maoy dalangpanan. |
4 |
Kay, ania karon, ang mga hari manag-alirong sa ilang kaugalingon, Sila ming-agi sa tingub. |
5 |
Nakakita sila niini, unya sila nanghibulong; Nangalisang sila, nangalagiw sila sa pagdali. |
6 |
Ang panagkurog didto mingdakup kanila, Kasakit, ingon sa usa ka babaye nga nagaanak. |
7 |
Uban sa hangin sa timogan. Ginaguba mo ang mga sakayan sa Tarsis. |
8 |
¶ Ingon sa among nadungog mao man ang among nakita Sa ciudad ni Jehova sa mga panon, sa ciudad sa atong Dios: Ang Dios magapahamutang niini sa walay katapusan. (Selah |
9 |
Nagapalandong kami sa imong mahigugmaong-kalolot, Oh Dios, Diha sa kinataliwad-an sa imong templo. |
10 |
Ingon sa imong ngalan; Oh Dios, Mao usab ang imong pagdayeg ngadto sa mga kinatumyan sa yuta: Ang imong toong kamot napuno sa pagkamatarung. |
11 |
Palipaya ang bukid sa Sion, Pamayaa ang mga anak nga babaye sa Juda, Tungod sa imong mga paghukom. |
12 |
Manlakaw kamo sa paglibut sa Sion, ug libuton ninyo siya; Isipa ninyo ang iyang mga torre; |
13 |
Larawa pag-ayo ang iyang mga kuta; Sud-onga ang iyang mga palacio: Aron ikasugilon ninyo sa kaliwatan nga umalabut. |
14 |
Kay kining Dios mao ang atong Dios sa mga katuigan nga walay katapusan: Siya mao ang atong magmamando bisan hangtud sa kamatayon. |
