Lj????alj????in

Kafla 2

1 ??g er narsissa ?? Saronv??llum, lilja ?? d??lunum.
2 Eins og lilja me??al ??yrna, svo er vina m??n me??al meyjanna.
3 Eins og apaldur me??al sk??gartrj??nna, svo er unnusti minn me??al sveinanna. ?? skugga hans ??r??i ??g a?? sitja, og ??vextir hans eru m??r g??ms??tir.
4 Hann leiddi mig ?? v??nh??si?? og merki hans yfir m??r var elska.
5 Endurn??ri?? mig me?? r??s??nuk??kum, hressi?? mig ?? eplum, ??v?? a?? ??g er sj??k af ??st.
6 Vinstri h??nd hans s?? undir h??f??i m??r, en hin h??gri umfa??mi mig!
7 ??g s??ri y??ur, Jer??salemd??tur, vi?? sk??gargeiturnar, e??a vi?? hindirnar ?? haganum: Veki?? ekki, veki?? ekki elskuna, fyrr en h??n sj??lf vill.
8 Heyr, ??a?? er unnusti minn! Sj??, ??ar kemur hann, st??kkvandi yfir fj??llin, hlaupandi yfir h????irnar.
9 Unnusti minn er l??kur sk??gargeit e??a hindark??lfi. Hann stendur ??egar bak vi?? h??svegginn, horfir inn um gluggann, g??gist inn um grindurnar.
10 Unnusti minn tekur til m??ls og segir vi?? mig: "Stattu upp, vina m??n, fr????a m??n, ?? kom ????!
11 ??v?? sj??, veturinn er li??inn, rigningarnar um gar?? gengnar, - ?? enda.
12 Bl??min eru farin a?? sj??st ?? j??r??inni, t??minn til a?? sni??la v??nvi??inn er kominn, og kurr turtild??funnar heyrist ?? landi voru.
13 ??vextir f??kjutr??sins eru ??egar farnir a?? ??roskast, og ilminn leggur af bl??mstrandi v??nvi??num. Stattu upp, vina m??n, fr????a m??n, ?? kom ????!
14 D??fan m??n ?? klettaskorunum, ?? fylgsni fjallhn??ksins, l??t mig sj?? auglit ??itt, l??t mig heyra r??dd ????na! ??v?? a?? r??dd ????n er s??t og auglit ??itt yndislegt.
15 N??i?? fyrir oss refunum, yr??lingunum, sem skemma v??ngar??ana, ??v?? a?? v??ngar??ar vorir standa ?? bl??ma."
16 Unnusti minn er minn, og ??g er hans, hans, sem heldur hj??r?? sinni til haga me??al liljanna.
17 ??anga?? til dagurinn ver??ur svalur og skuggarnir fl??ja, sn?? ???? aftur, unnusti minn, og l??kst ???? sk??gargeitinni e??a hindark??lfi ?? anganfj??llum.