Konstantínus mikli
Úr Wikipediu, frjálsa alfræðiritinu
Gaíus Flavíus Valeríus Aurelíus Constantínus (27. febrúar 272 – 22. maí 337), oft kallaður Konstantínus mikli eða heilagur Konstantínus (af austur-kaþólskum), var rómverskur keisari, frægastur fyrir að lögleiða kristni rómverska keisaradæminu árið 313 og að halda kirkjuþingið í Níkeu árið 325. Hann er einnig þekktur fyrir að hafa endurbyggt borgina Býzantíon, sem hann nefndi upp á nýtt Nova Roma (Nýja Róm), en nafni hennar var síðar breytt í Konstantínópel honum til heiðurs. Hann gerði hana að höfuðborg sinni og varð hún síðar höfuðborg austrómverska keisaradæmisins. Sú borg heitir í dag Istanbúl.
