Dauphin (kroonprins)
Dauphin (Latijn: delphinus, Nederlands : dolfijn) was een oude Dynastieke titel in het Franse koninkrijk, oorspronkelijk gedragen door de graven van Vienne, in de Dauphiné. Het dolfijn-embleem is later aangenomen.
Dauphin was de bijnaam van Guigues IV, graaf van de Viennois, werd voor het eerst ca. 1140 opgetekend. Guigues zou zich hebben vernoemd naar zijn moeders neef Dolfin. Zijn opvolgers maakten er een eretitel van. Geruïneerd door de organisatie van een volkomen zinloze kruistocht, verkocht Humbert II op 29 maart 1349 het graafschap aan de Franse koning Filips VI, op voorwaarde dat de titel van dauphin behouden zou blijven en dat de Viennois als een afzonderlijke eenheid zou worden bestuurd, los van de rest van het kroondomein. Het gebied was daarna het traditionele domein van de kroonprins, die om die reden als de Dauphin de geschiedenis inging, terwijl de Viennois bekend werd als de Dauphiné. De titel verdween voorgoed met Henri de Chambord, de Franse kroonpretendent in 1836.
Over de herkomst van de titel bestaan enige theorieën :
- Guigues zou zijn bijnaam te hebben ontleend aan zijn moeders neef, de Bourgondiër Dolfin; of zijn moeder gaf ze hem, als herinnering aan haar neef.
- Het is een Duitse verbastering van "du Viennois" (van de Viennois).
- Guigues nam eerst de dolfijn (Latijn delphinus) als embleem aan, en werd er vervolgens naar vernoemd.
- Guigues' moeder, die van Italiaanse afkomst was, noemde haar jonge spring-in't-veld van een zoon naar het dier dat ze uit haar thuisland kende.
Hoe dan ook, de dauphins namen het dier pas in de 13e eeuw in hun wapen op: in goud een dolfijn van lazuur, gevind en gekieuwd van keel.