Helenaveen
Helenaveen is een dorp in het hoogveengebied van de Peel, gelegen in het zuidoosten van de gemeente Deurne.
Helenaveen werd in 1853 gesticht door de veenontginner Jan van de Griendt, wiens vrouw Helena Panis heette. In het dorp werden zowel een hervormde als een katholieke kerk gesticht, omdat de bevolking, grotendeels afkomstig uit Drenthe en Overijssel, sterk gemengd was van religie. Dat is ook de reden dat er zoveel 'niet-Brabantse namen' uit Helenaveen komen, zoals Ugen en Schonewille. De katholieke kerk, die in 1944 uitbrandde, was een vroege creatie van de meester-kerkenbouwer Pierre Cuypers, die onder meer de St. Willibrorduskerk van Deurne verbouwde.
De Helenavaart, waaraan zowel Helenaveen als het Limburgse Griendtsveen zijn gelegen, werd gegraven voor de afvoer van de turf. Aan dit kanaal werden zogenaamde drietandwijken verbonden, drie parallelle zijkanalen die aan het einde samenkwamen, en zo in het kanaal overgingen. Deze veenontginningsstructuur en het bijbehorende geconcentreerde fabrieksdorp Helenaveen zijn van zulke grote betekenis, dat het dorp in 1999 het predicaat beschermd dorpsgezicht kreeg. Helenaveen en Griendtsveen zijn de enige veenkoloniën in Zuid-Nederland.
In 2003 werd het 150-jarig bestaan van het dorp gevierd.
Op 9 november 2005 maakte de CDA-fractie in de gemeenteraad van Deurne bekend, dat als zij na de gemeenteraadsverkiezingen van 2006 weer aan de macht zou komen, zij een poging zouden gaan wagen bij de nationale overheid om de status van 'beschermd dorpsgezicht' na 7 jaar alweer te laten vervallen. Het zou het dorp teveel belemmeringen opleveren.
