Ionisator
Een ionisator is een apparaatje dat moleculen ioniseert, dat wil zeggen een elektrische lading aanbrengt.
Over het algemeen wordt met een ionisator een apparaatje bedoeld dat bijvoorbeeld in huis gebruikt kan worden, en het aantal stofdeeltjes in de lucht vermindert.
[bewerk] Werking
Het apparaatje 'sproeit' elektronen de lucht in door een negatieve hoogspanning op een naald te zetten. De elektronen hechten zich aan zuurstofmoleculen. Over wat daarna gebeurt zijn twee gangbare theorieën. Volgens de ene theorie hechten de geladen zuurstofmoleculen zich aan stofdeeltjes in de lucht, waarna deze in de omgeving neerslaan doordat ze een elektrische lading hebben. Volgens de andere theorie zijn schadelijke stofdeeltjes positief geladen wat geneutraliseerd wordt door het negatief geladen zuurstofmolucuul.
Om het de elektronen makkelijk te maken om in de lucht te komen, wordt meestal een naald gebruikt. Vanaf het uiterste puntje van de naald springen de elektronen het gemakkelijkst van de naald af. Hiervoor wordt een paar duizend volt op de naald gezet. Doordat het vermogen zeer laag is, is het overigens niet gevaarlijk om deze naald aan te raken.
Over de hoeveelheid stof die zo'n apparaatje uit de lucht haalt, bestaan verschillende meningen. Het hangt ook sterk af van andere factoren, zoals ventilatie. Verder is het niet bekend of en in welke mate vermindering van het aantal stofdeeltjes een positief effect op de gezondheid heeft en of dit voor iedereen zou gelden of alleen voor mensen met bepaalde allergieën.
[bewerk] Voordelen
Waar een stofzuiger of luchtfilter de allerkleinste stofdeeltjes doorlaat, werkt dit apparaat op alle deeltjes, hoe klein ook. Dus ook bacteriën zullen neerslaan. In theorie maken negatieve ionen zuurstofopname door het lichaam makkelijker en zorgen ze ervoor dat er minder histamine (een lichaamseigen stof die een rol speelt binnen het afweersysteem en o.a. hoest kan veroorzaken) vrijkomt in de luchtwegen. Sommigen geloven dat een ionisator ook de hoeveelheid serotonine in de hersenen kan stabiliseren.
Veel mensen die last hebben van allergieën zeggen dat ze enige baat hebben bij negatieve ionen.
Verder gebruikt het apparaat maar weinig stroom.
[bewerk] Nadelen
De hoeveelheid elektronen kan voldoende zijn om zuurstofmoleculen (O2) uit elkaar te trekken. De twee losse zuurstofatomen kunnen dan elk met een ander zuurstofmolecuul ozon (O3) vormen. Door de hoogspanning niet al te hoog te maken wordt dit grotendeels voorkomen.
Inademen van negatief geladen lucht (die een geringe hoeveelheid ozon bevat) is op zichzelf niet schadelijk. In het alternatieve circuit worden er soms positieve effecten aan toegeschreven. In ieder geval staat vast dat ozon een zeer giftige stof is en in hogere concentraties een bacteriedodende werking heeft. Hogere concentraties vormen echter ook een bedreiging voor de gezondheid. Als vuistregel geldt dat ozon schadelijk is wanneer de concentratie zo groot is dat de kenmerkende ozongeur wordt waargenomen.
Het stof dat in de omgeving van het apparaat neerslaat kan niet zomaar opgezogen of weggeveegd worden. Als dat stof bijvoorbeeld op verf neerslaat, is een nieuwe verflaag aanbrengen de enige remedie. Blijkbaar hechten de geladen stofdeeltjes zich heel sterk.
