Oscar I van Zweden
| 1799-1859 | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|
 |
||||||
| Koning van Zweden | ||||||
|
||||||
| Koning van Noorwegen | ||||||
|
||||||
|
Joseph-François-Oscar Bernadotte (Parijs, 4 juli 1799 - Stockholm, 8 juli 1859) was van 1844 tot 1859 als Oscar I koning van Zweden en Noorwegen.
[bewerk] Biografie
Hij werd geboren als zoon van Jean-Baptist Bernadotte (na 1818 koning Karel XIV) en Désirée Clary (koningin Desideria). Toen zijn vader in 1810 tot kroonprins werd verkozen verhuisde hij naar Zweden en ontving hij van Karel XIII de titel van hertog van Södermanland. Hij werd in tegenstelling tot zijn vader de Zweedse taal snel machtig en ontving een uitstekende opleiding. Hij was populair en werd al snel als autoriteit op het gebied van sociaal-politieke kwesties beschouwd. In 1841 publiceerde hij anoniem een werk dat pleitte voor gevangenishervormingen, Om Straff och straffanstalter. Gedurende de heerschappij van zijn vader fungeerde hij tweemaal als onderkoning van Noorwegen. Hij trad op 19 juni 1823 in het huwelijk met Joséphine van Leuchtenberg, dochter van Eugène de Beauharnais en kleindochter van de Franse keizerin Joséphine.
Kroonprins Oscar was in 1824 en 1833 korte tijd premier van Noorwegen. Hij was liberaal en progressief gezind, met name wat betreft fiscaal beleid, persvrijheid en het gevangeniswezen. Zijn reactionaire vader verdacht hem er in 1838 van samen met de liberalen tegen hem samen te zweren om een andere regering aan de macht te krijgen of hem misschien zelfs tot aftreden te dwingen. Tot een daadwerkelijke breuk tussen vader en zoon kwam het echter nooit.
Oscar werd na de dood van Karel XIV op 8 mei 1844 koning van Zweden en Noorwegen en voerde een reeks progressieve hervormingen door, waaronder het instellen van de persvrijheid. Als aanhanger van het scandinavisme maakte hij zijn twee koninkrijken formeel gelijkwaardig door het introduceren van nieuwe vlaggen die melding maakten van de unie en een gemeenschappelijk wapen. Voor het overige was zijn beleid voornamelijk gericht op verbetering van de economische situatie van Zweden. Nadat in het revolutiejaar 1848 diverse Europese landen door revoluties waren geteisterd werd zijn beleid met name wat constitionele zaken betrof conservatiever.
In de Eerste Sleeswijkse Oorlog koos Oscar de kant van Denemarken tegen Pruisen. Gedurende de Krimoorlog bleef hij aanvankelijk neutraal. Later verwijderde hij zich echter van Rusland en sloot zich bij Groot-Brittannië en Frankrijk aan (25 november 1855). Zijn aanvankelijke plan de drie Scandinavische koninkrijken te verenigen moest hij uiteindelijk opgeven.
Oscar werd in 1857 ziek en liet zijn functies waarnemen door zijn zoon, de latere koning Karel XV. Hij stierf op 8 juli 1859 te Stockholm.
[bewerk] Kinderen
Oscar en Joséphine hadden vijf kinderen:
- Karel, koning van Zweden (als Karel XV) en Noorwegen (als Karel IV) (1826-1872)
- Gustaaf, hertog van Uppland (1827-1852)
- Oscar II, koning van Zweden en Noorwegen (1829-1907)
- Eugénie (1830-1889)
- August, hertog van Dalarna (1831-1873)
Bij zijn minnares Emilie Högqvist had hij nog twee kinderen, ook wel spottend de prinsen van Lapland genoemd:
