Rode kool
| Rode kool | ||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
 |
||||||||||||
| Taxonomische indeling | ||||||||||||
|
||||||||||||
| Soort | ||||||||||||
| Brassica oleracea convar. capitata var. rubra | ||||||||||||
 |
Rode kool (Brassica oleracea var. rubra) is een van de belangrijkste sluitkoolgewassen en wordt voornamelijk voor de verse markt geteeld. Het is een van de oudste koolsoorten. De teelt vindt vanouds plaats in Noord-Holland, omdat daar geen aantasting door knolvoet optreedt. Dit is ook terug te vinden in de rasnamen, zoals in Langendijker Allervroegste, Langerdijker Herfst en Langendijker Bewaar. Hier ligt 60% van het areaal aan Rode kool.
Ook vindt er teelt plaats in Zuid-Holland, Limburg en Noord-Brabant, maar daar moet een ruime vruchtwisseling toegepast worden.
Rode kool is in principe een tweejarig gewas, waarbij in het eerste jaar de kool gevormd wordt en in het tweede jaar de plant gaat bloeien. Bij een koud voorjaar kan de plant bij de allervroegste teelt echter al gaan doorschieten en bloeien.
Er worden de volgende teeltwijzen onderscheiden:
- Zeer vroege teelt met oogst vanaf half juni
- Vroege teelt met oogst tot half juli
- Herfstteelt met oogst in september tot half november
- Bewaarteelt met oogst eind oktober tot begin november. Deze kool wordt in speciale koolbewaarplaatsen bewaard tijdens de winter en het voorjaar en soms wel tot juni.
Tussen de rassen komen verschillen in kleur voor. Het oude Nederlandse ras Negerkop heeft de donkerste kleur. Deze rasnaam mag echter niet meer gebruikt worden, omdat deze discriminerend zou zijn. Op verzoek van Engeland, de Engelse rasnaam was Niggerhead, is daarom indertijd door de Europese Commissie besloten de naam te veranderen in Roodkop.
De snelstgroeiende rassen, de zogenaamde grage, hebben zachter blad, maar zijn slecht te bewaren. De bewaarrassen, de zogenaamde trage, hebben hard blad en zijn goed te bewaren.
Inhoud |
[bewerk] Inhoudsstoffen
Rode kool heeft een hoog vitamine C gehalte en thiocyanaat dat een antibiotische werking heeft.
100 gram verse kool bevat:
- 110 kJ
- 4 g koolhydraten
- 2 g eiwit
- 0,2 g vet
- 50 mg Calcium
- 0,5 mg IJzer
- 50 mg C
- 0,05 mg B1
- 0,02 mg B2
[bewerk] Rode kool in de keuken
Rode kool is een harde groente. Het kan rauw gegeten worden als het wordt fijngeraspt, maar dan alleen in kleine hoeveelheden. Wordt de kool lang gemarineerd in bijvoorbeeld yoghurt dan wordt het zachter en is het als salade makkelijker te verteren.
Gekookt behoort rode kool tot de traditionele wintergroenten. Meestal wordt rode kool fijngesneden of geraspt gegeten. De kooktijd bedraagt dan tenminste 20 minuten in ruim water.
Om de kool wat zachter te maken wordt soms een kleine hoeveelheid azijn toegevoegd. De smaak kan aangepast worden door de toevoeging van kruidnagel, laurier, kaneel en/of suiker, maar vooral ook in blokjes gesneden appel. Ook rozijnen kunnen een aanvulling vormen. Soms wordt de kool gebonden met maizena of bloem. In de traditionele Nederlandse keuken past rode kool goed bij rood vlees of wild.
[bewerk] Ziekten en beschadigingen
Buiten Noord-Holland is knolvoet (Plasmodiophora brassicae) de belangrijkste ziekte.
Rupsaantastingen door o.a. het Groot koolwitje, Klein koolwitje, koolbladroller, kooluil en koolmot komen veelvuldig voor. Daarnaast komt aantasting voor van de koolvlieg en de koolgalmug.
Zie ook: Biologische zaaitabel
[bewerk] Buitenlandse namen
- Deens:
- Duits: Rotkohl
- Engels: Red cabbage
- Esperanto: Ruĝa brasiko
- Fins: punakaali
- Frans: choux rouge
- IJslands: rauðkál
- Italiaans: Cavolo cappuccio rouge?
- Noors: rødkål
- Portugees:
- Spaans: Col lombarda
- Zweeds:
