Simkaart
Een Subscriber Identity Module (SIM) is een smartcard waarop de gegevens staan van een gebruiker van een gsm- of UMTS-mobiele telefoon. Echter, de simkaart voor UMTS wordt formeel USIM (Umts SIM) genoemd. De simkaart is uniek door een referentienummer van 13 cijfers.
Inhoud |
[bewerk] Gegevens
De belangrijkste gegevens op de sim zijn:
- De IMSI: het 15-cijferige International Mobile Subscriber Identity. De IMSI is in het mobiele netwerk gekoppeld aan één of meer mobiele telefoonnummers.
- De algoritmes voor encryptie: deze wordt gebruikt voor het aanmelden bij een provider. De gebruikte algoritmes lijken tot nu toe onkraakbaar.
- Voor het beveiligen van het telefoongesprek zelf, wisselt een telefoon voortdurend van frequentie. Dit gebeurt zo vaak, dat het afluisteren van het radiosignaal alleen een ruis oplevert en geen duidelijk gesprek.
- De, meestal buitenlandse, netwerken waarvan gebruikgemaakt kan worden.
- De identificatie van de huidige locatie: wanneer het toestel wordt aangezet in hetzelfde gebied als waarin het werd uitgezet, wordt overhead bij het aanzetten voorkomen. Het HLR-register laat toe om de exacte fysische locatie te kennen waar het betreffende telefoonnummer kan worden opgeroepen.
- Daarnaast biedt de simkaart nog opslagruimte voor een telefoonboek en enkele sms-berichten. De inhoud van de simkaart kan worden overgebracht van en naar een pc om een back-up te maken.
Een simkaart is dus via de IMSI automatisch verbonden met een roepnummer of CLI. De simkaart wordt gebruikt om uitgaande gesprekken te factureren of om het prepaid tegoed te debiteren.
De IMSI mag niet worden verward met het 15-cijferige IMEI nummer dat het gsm-toestel zelf identificeert, en dat kan worden gebruikt om het toestel te laten blokkeren bij diefstal of verlies.
[bewerk] Gebruik
Een simkaart kan in verschillende toestellen worden gebruikt. Sommige operatoren leveren duo-kaarten af, gekoppeld met eenzelfde telefoonnummer, wanneer de gebruiker 2 toestellen afwisselend gebruikt, zonder dat de kaart telkens in het andere toestel moet worden aangebracht.
[bewerk] Techniek
Technisch gezien is de sim een microcomputer die de noodzakelijke operaties (voornamelijk encryptie en decryptie) uitvoert op basis van intern opgeslagen gegevens. Het bevat een processor, geheugen (zowel ROM als RAM), EEPROM en input/output. De eerste mobiele telefoons hadden een simkaart op creditcardformaat (85 bij 54 mm), maar de steeds kleiner wordende mobiele telefoons gebruiken nu vrijwel allemaal de kleine variant van 25 bij 15 mm.
Het interface tussen de simkaart en het mobiele toestel is gestandaardiseerd (in de standaard 3GPP TS 51.011) kan de gebruiker makkelijk overstappen naar een nieuwe telefoon door de simkaart over te zetten. Daarmee gaan de op de sim opgeslagen sms-berichten en het telefoonboek mee naar de nieuwe telefoon. Met een sim only aanbieding van een andere netwerkleverancier kan de gebruiker gebruik blijven maken van zijn huidige telefoon (tenzij het toestel hiervoor afgeschermd is door een simlock).
[bewerk] Beveiliging
Het gebruik van de sim kan worden beschermd door gebruikte maken van een Persoonlijk Identificatie Nummer (PIN). PIN1 beschermt het normale gebruik van de telefoon. Een tweede code, PIN2, kan gebruikt worden om speciale functies te beschermen (bijvoorbeeld bij het uitlenen van de telefoon). Daarnaast zijn er nog twee Personal Unblocking Keys, PUK1 en PUK2, om respectievelijk PIN1 en PIN2 te herstellen.
