Sint-Urbanuskerk (Duivendrecht)
De Sint-Urbanuskerk is één van de twee kerken in Duivendrecht. De rooms-katholieke kerk van de Heilige Urbanus werd in 1878 opgetrokken in neo-romaanse stijl naar ontwerp van architect Theodorus Asseler in opdracht van bouwpastoor Laurent. De kerk is op 16 juli 1879 geconsacreerd door Mgr. Snickers, de bisschop van Haarlem.
De kerk begon in 1350 als kapel, in 1461 gaf Paus Pius II toestemming om de Heilige Mis daar te vieren. In de tijd van de Hervorming, mochten er geen rooms-katholieke kerken meer bestaan, daardoor werd de kapel tussen 1587 (?) en 1653 gesloten. Vanaf 1673 kwamen er doopinschrijvingen en in 1858 werd Duivendrecht een parochie. Aan het einde van de 18e eeuw werd er een echte kerk gebouwd. Nog steeds is er een preekstoel uit de 18e eeuw aanwezig.
De twee torens, ongebruikelijk voor een dorpskerk, bestaan uit drie geledingen met torenspits, waarvan de eerste geledingen en de spitsen niet identiek zijn. De klokken zijn gegoten bij Petit en Fritsen te Aarle-Rixtel.
De kerk is goed bereikbaar omdat het Station Duivendrecht er pal naast ligt. In de jaren zeventig heeft Pastoor Laan er voor geijverd de kerk te behouden, terwijl deze in zijn voortbestaan werd bedreigd door de bouw van het station.
De kerk is beginpunt van de Bordjesroute, een "historische" wandeling door het dorp Duivendrecht. Duivendrecht is niet het enige dorp in Ouder-Amstel met een Urbanuskerk. Ook in Ouderkerk aan de Amstel staat er een. De naam is bijzonder en komt alleen voor in Ouder-Amstel, Nes aan de Amstel en Bovenkerk (vroeger Nieuwer-Amstel).
