Slag bij Bautzen
De Slag bij Bautzen werd gevochten op 21 mei 1813, en resulteerde in een Franse overwinning onder Napoleon tegen de gezamenlijke legers van Pruisen en Rusland.
Het Pruisisch-Russisch leger was al op de terugtocht na hun nederlaag in de Slag bij Lützen. Uiteindelijk werden de generaals Wittgenstein en Blücher bevolen om bij Bautzen te stoppen door tsaar Alexander I en koning Frederik Willem III. Het Pruisisch-Russisch leger was haast 100.000 man sterk, en het stond tegenover 115,000 man van Napoleon, en op marsafstand van het slagveld had Napoleon nog een leger van 85.000 man onder maarschalk Ney.
Wittgenstein's leger vormde twee defensieve linies, met sterktepunten in dorpjes en bij bruggen. Napoleon's plan was om de Pruisen en Russen vast te zetten in hun linies, en ze dan aan te vallen met het leger van Ney. Maar hij werd bezorgd, omdat hij dacht dat de Pruisen en de Russen meer troepen zouden kunnen hebben dan hij dacht. Hij bedacht zich, en besliste dat hij nog even zou wachten met zijn val, totdat hij ze een beetje murw had geslagen.
Na uren van intensieve strijd hadden de Fransen de eerste defensieve linie doorbroken, en het dorpje Bautzen veroverd. Het leek erop dat de Pruisisch-Russische verdediging aan het wankelen gebracht was. Tegen de avond waren de Fransen klaar om de geallieerden in de val te zetten. Maar Ney was verward over zijn exacte positie, en de geallieerden konden ontsnappen. Na uren van intensieve strijd begon het overwicht van de Fransen af te nemen. Weer werd Ney afgeleid van de hoofdzaak, en hij beval om het dorpje Preititz te veroveren, maar zo liet hij wel de vluchtweg van de geallieerden vrij.
Het Pruisisch-Russisch leger werd steeds verder teruggedrongen door het leger van Napoleon en toen de Keizerlijke Garde in de strijd werd gestuurd, trok het Russo-Pruisische leger zich haastig terug. En, omdat Ney hen niet stond op te wachten, konden ze de slachting die Napoleon voor hen in petto had ontlopen.
Ondanks dat de Slag bij Bautzen een overwinning was voor de Fransen, was het niet het beslissende resultaat waar Napoleon op gehoopt had. Beide legers verloren ongeveer 20.000 man, en omdat Ney de linies niet had kunnen sluiten, werd een totale overwinning onmogelijk. In deze slag werd generaal Geraud Duroc, een goede vriend van Napoleon, gedood.
