Subramanyan Chandrasekhar
Subramanyan Chandrasekhar (19 oktober 1910 – 21 augustus 1995) is een van oorsprong Indiaas theoretisch natuurkundige. Hij toonde in 1930 aan dat sterren met een massa groter dan 1,4 maal die van de zon ineen zouden storten tot objecten met een enorme dichtheid. Objecten met zo'n enorme zwaartekracht dat zelfs het licht niet zou kunnen ontsnappen.
Zijn ontdekking werd met de nodige skepsis bekeken, maar tegenwoordig weten we dat dat neutronensterren en zwarte gaten zijn. De massa van 1,4 maal de zonmassa wordt ook wel de Chandrasekhar-limiet genoemd. Als de massa minder is dan 1,4 zonmassa's, dan eindigt een ster als witte dwerg. Voorbeelden van witte dwergen: Sirius B en O2 Eridani B.
Chandrasekhar kreeg hiervoor in 1983 de Nobelprijs voor de Natuurkunde. Hij droeg verder bij aan het begrip van de stabiliteit van grote kosmische structuren, zoals spiraalstelsels.
Chandrasekhar werd geboren in Lahore, destijds in Brits India (nu Pakistan). Hij overleed in Chicago, Illinois, VS. De Chandra X-Ray Observatory is naar hem vernoemd.
|
1976: Richter, Ting 1977: Anderson, Mott, van Vleck 1978: Kapitsa, Penzias, Wilson 1979: Glashow, Salam, Weinberg 1980: Cronin, Fitch 1981: Bloembergen, Schawlow, Siegbahn 1982: Wilson 1983: Chandrasekhar, Fowler 1984: Carlo Rubbia, van der Meer 1985: von Klitzing 1986: Ruska, Binnig, Rohrer 1987: Bednorz, Müller 1988: Lederman, Schwartz, Steinberger 1989: Ramsey, Dehmelt, Paul 1990: Friedman, Kendall, Taylor 1991: de Gennes 1992: Charpak 1993: Hulse, Taylor 1994: Brockhouse, Shull 1995: Perl, Reines 1996: D.Lee, Osheroff, Richardson 1997: Chu, Cohen‑Tannoudji, Phillips 1998: Laughlin, Störmer, Tsui 1999: 't Hooft, Veltman 2000: Alferov, Kroemer, Kilby |
