Waldemar van Denemarken
Waldemar van Denemarken (27 oktober 1858 - 14 januari 1939) was de jongste zoon van de Deense koning Christiaan IX en diens vrouw Louise.
Waldemar trouwde op 22 oktober 1885 in Parijs met de Franse prinses Marie van Bourbon-Orléans. Het paar kreeg vijf kinderen:
- Aage (1887-1940)
- Axel (1888-1964)
- Erik (1890-1960)
- Viggo (1893-1970)
- Margarthe (1895-1992), die zou trouwen met René van Bourbon-Parma, zoon van Robert I van Parma.
Waldemar was een hartstochtelijk zeeman, een liefde die hij zozeer deelde met zijn vrouw, dat zij een anker op haar bovenarm liet tatoeren.
Tweemaal werd Waldemar een Europese troon aangeboden. Van de Bulgaarse troon, hem aangeboden door zijn zwager, de Russische tsaar Alexander III zag hij af omdat zijn broer George koning van Griekenland was en beide landen op gespannen voet met elkaar leefden. Later probeerden tsaar Nicolaas II en de Duitse keizer Wilhelm II hem te bewegen om de vacante Noorse troon in te nemen. Ook hiervan zag hij af, ten gunste van zijn neef Karel.
