A/52

Z Wikipedii

A/52 - standard stratnego kodeka dźwięku używany na większości płyt DVD-Video. Powszechnie znany jako Dolby Digital Audio Compression-3, Dolby Digital lub AC3 (nazwy handlowe uzywane przez twórcę kodeka, firmę Dolby), nazwa A/52 została przyjęta przez ATSC.

Dźwięk jest kodowany z oryginalnego zapisu PCM o częstotliwości próbkowania 48 kHz i próbkowaniu 16-24 bit (czyli o jakości równej lub wyższej niż CD-Audio). Taki zapis, zajmujący ponad 5 Mb/s jest kompresowany do 384kbps lub 448kbps dla dźwięku 5.1 (poniżej kompresja jest zbyt znaczna, wartości wyższe są dosyć rzadko stosowane, głównie na DVD - do 640 kbps) albo 192kbps dla dźwięku 2.0, niestety z pewną stratą jakości, szczególnie wyczuwalną przy słuchaniu płyt z muzyką zapisaną w tym formacie (taką prędkość strumienia stosuje się najczęściej do dźwięku Dolby Digital nadawanego w telewizjach).

A/52 pozwala na zapisanie wielokanałowego dźwięku w następujących kombinacjach (przód/tył):

1/0
1+1/0 (czyli mono na dwóch głośnikach z przodu)
2/0 (czyli zwykłe stereo)
3/0
2/1 (stereo z przodu i jeden głośnik za słuchaczem)
3/1 (tzw. LCRS - kanał "lewy-środkowy-prawy-otaczający" - czyli konfiguracja Dolby Surround)
3/2

Oprócz tego, do każdej kombinacji można dołączyć kanał z niskimi częstotliwościami (LFE - ang. low frequency effects), określany jako .1. A więc dźwięk 5.1 to 3 głośniki z przodu, 2 z tyłu oraz bezkierunkowy, niskotonowy subwoofer.

Każdy odtwarzacz DVD posiada wbudowany dekoder A/52, a dokładniej konwerter A/52 na Dolby Surround, tak aby można było podłączyć go do zwykłego telewizora (nie tracąc przy okazji możliwości uzyskania dźwięku przestrzennego). Najlepiej jest jednak zakupić 6 kanałowy wzmacniacz cyfrowy z dekoderem A/52 (Dolby Digital), który w pełni wykorzysta możliwości formatu.

Strumień danych skompresowanych AC3 przenosi też metadane (dane opisujące sygnał audio), ang. "metadata" - zawierają one informacje o poziomie głośności dialogów, sposobie kompresji dynamiki, sposobie tworzenia tzw. "downmix" - czyli możliwości odtwarzania dźwięku na mniejszej liczbie głośników niż jest zakodowana w oryginalnym strumieniu. Z założenia w strumieniu Dolby Digital transmituje się sygnał z możliwie najwyższą jakością (bez kompresji dynamiki, z maksymalną liczbą kanałów), a wszystkie konieczne obróbki (zmniejszenie dynamiki sygnałów audio, dostosowanie do liczby głośników systemu audio słuchacza) odbywa się na poziomie dekodera odbierającego sygnał.