Apelacja (prawo)
Z Wikipedii
Apelacja (łac. appellatio - odwołanie) to odwołanie się od wydanego rozstrzygnięcia. W prawie sądowym apelacja jest środkiem odwoławczym od wyroku sądu pierwszej instancji do sądu drugiej instancji.
Apelacja przysługuje wyłącznie od wyroku sądu pierwszej instancji, czyli od pierwszego orzeczenia jakie zapadło w danej sprawie. Od wyroków wydanych w pierwszej instancji przez sąd rejonowy apelacja przysługuje do sądu okręgowego, natomiast jeśli wyrok w pierwszej instancji zapadł przed sądem okręgowym, sądem drugiej instancji jest sąd apelacyjny.
W postępowaniu cywilnym apelacja przysługuje od wyroków sądów I instancji. Tym niemniej w postępowaniu cywilnym, które toczy się w trybie postępowania nieprocesowego, apelacja przysługuje również od postanowień Sądu I instancji orzekających co do istoty sprawy.
W postępowaniu karnym prawo wniesienia apelacji przysługuje stronom postępowania, czyli: oskarżonemu, prokuratorowi, oskarżycielowi posiłkowemu, oskarżycielowi prywatnemu, obrońcy i powodowi cywilnemu.
Apelację należy wnosić na piśmie, do sądu odwoławczego za pośrednictwem sądu pierwszej instancji, w terminie 14 dni od daty doręczenia wyroku z uzasadnieniem.
Prawidłowo wniesiona i spełniająca wszelkie wymogi apelacja prowadzi do ponownego rozpatrzenia sprawy, przy uwzględnieniu dodatkowych, zawartych w niej, przesłanek. Niewniesienie apelacji skutkuje uprawomocnieniem się wyroku sądu pierwszej instancji.
Zobacz też
