Ślęzaki

Z Wikipedii

Współrzędne: 50°28' N 21°38' E50.4666667 21.6333333 (Ślęzaki)


Ślęzaki
Województwo	podkarpackie
Powiat	tarnobrzeski
Gmina	Baranów Sandomierski
Sołtys	Tadeusz Urbaniak
Położenie	50° 28' N 21° 38' E
Strefa numeracyjna (do 2005)	15
Tablice rejestracyjne	RTA
Położenie na mapie Polski Ślęzaki

Ślęzaki – wieś w Polsce położona w województwie podkarpackim, w powiecie tarnobrzeskim, w gminie Baranów Sandomierski.

W latach 1975-1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa tarnobrzeskiego.

W najstarszych źródłach wieś wzmiankowana jest pod nazwą Szlęzaki i Szlęzaki. Pod koniec XIX wieku zamieszkiwało ją 139 mieszkańców w 28 gospodarstwach.

Wieś otoczona jest lasami i łąkami. Znajduje się ona w okolicy Wzgórz Tarnobrzeskich^[1].

Od 1950 r. w Ślęzakach działa Ochotnicza Straż Pożarna^[2].

[edytuj] Kościół pw. Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny

Decyzję o budowie kościoła w Ślęzakach podjęto w 1870 r. Powołano również komitet w tej sprawie. Budowę rozpoczęto 1873 r. Poświęcenie kamienia węgielnego dokonał ks. Józef Sobczyński. Kościół pw. Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny został ukończony 1875 r.

W budynku znajduje się drewniany, płaski, podzielono na kasetony plafon. W kasetonach mieszczą się rozety (drewniane i pozłacane).

Początkowo dach kościoła był pokryty gontem, który zmieniono na blachę w 1913 r. Powstała także plebania i budynki gospodarcze. W 1884 r. kościół został konsekrowany przez biskupa tarnowskiego Ignacego Łobosa.

W latach 1954-1957 powstała nowa plebania, a w latach 1962-1969 wymieniono okna na witraże figuralne. W 1968 r. wybudowano stajnię. Od 1973 r. kościół posiada ogrzewanie. W latach 1982-1984 został zbudowany Dom Katechetyczny.

Kościół posiada jedną nawę, a znajdujące się w nim wyposażenie pochodzi z XX wieku (oprócz głównego ołtarza). Główny ołtarz jest w kształcie skrzyni z ozdobnie osłonioną przednią częścią mensy. Na płycie kamiennej będącej zasadniczą częścią ołtarza (mensie) znajduje się tabernakulum, perdella oraz obraz Matki Bożej Wniebowziętej. W 1926 r. dobudowano do ołtarza dwie nisze, w których stanęły drewniane figury: św. Stanisława Kostki i św. Kazimierza^[3].