Adam Próchnik
Z Wikipedii
Adam Feliks Próchnik (ur. 21 sierpnia 1892 we Lwowie, zm. 22 maja 1942 w Warszawie), działacz socjalistyczny i oświatowy, historyk.
Syn naturalny Ignacego Daszyńskiego i Felicji z Nossigów. W 1911 roku ukończył VII Gimnazjum we Lwowie i rozpoczął studia historyczne na Uniwersytecie Lwowskim, gdzie w 1917 roku uzyskał doktorat.
Podczas nauki szkolnej i studiów działał w organizacji młodzieżowej "Promień" oraz Polskiej Partii Socjalno-Demokratycznej Galicji i Śląska Cieszyńskiego. Od 1919 roku mieszkał w Piotrkowie Trybunalskim, gdzie działał w socjalistycznych organizacjach społeczno-politycznych (PPS, Organizacji Młodzieżowej TUR, Czerwonym Harcerstwie). Kierował Archiwum Państwowym w Piotrkowie Trybunalskim, pracował także jako nauczyciel historii w Szkole Handlowej. Zasiadał w Sejmie II kadencji z ramienia PPS. W 1931 roku przeniósł się do Warszawy, gdzie kontynuował działalność w PPS oraz socjalistycznym ruchu spółdzielczym i kulturalno-oświatowym. Uprawiał publicystykę społeczno-polityczną oraz prowadził badania historyczne; ogłosił liczne prace z zakresu najnowszych dziejów Polski i polskiego ruchu robotniczego. Po wybuchu II wojny światowej skupił wokół siebie grupę radykalnych socjalistów i założył konspiracyjną organizację Polscy Socjaliści.
W Łodzi (Śródmieście, Polesie) jedna z ulic nazwana jest jego imieniem. Podobnie, ulice takie znajdują się na warszawskim Żoliborzu oraz w Piotrkowie Trybunalskim i Koszalinie.
Jest patronem szkoły podstawowej nr 48 w Warszawie.
Został pochowany na Cmentarzu Ewangelicko-Reformowanym w Warszawie (W/4/24).
