Algieria

Z Wikipedii

الجمهورية الجزائرية الديمقراطية الشعبية
Algierska Republika Ludowo-Demokratyczna


Flaga Algierii	Godło Algierii

Hymn: Kassaman

prezydent Abdelaziz Buteflika

Szef rządu

premier Abdelaziz Belkhadem

Powierzchnia
• całkowita
• wody śródlądowe

11. na świecie
2 381 740¹ km²
~0%

Liczba ludności (2008)
• całkowita
• gęstość zaludnienia

36. na świecie
33 770 000²▲
14 osób/km²

Jednostka monetarna

dinar algierski (DZD)

Niepodległość

od Francji
5 lipca 1962

Religia dominująca

UTC +1

+213

¹ Dane podane za CIA The World Factbook (źródło:CIA) (en)
² Dane szacunkowe na lipiec 2008 roku, podane za CIA The World Factbook (źródło:CIA) (en), World Gazetteer szacuje liczbę ludności w 2008 roku na ok. 34 500 000 (źródło) (en)

Algieria (al-Dżaza'ir, Algierska Republika Ludowo-Demokratyczna - Al-Dżumhurijja al-Dżaza'irijja ad-Dimukratijja asz-Szabijja) – członek Unii Afrykańskiej, 11 co do wielkości państwo świata położone w północnej Afryce nad Morzem Śródziemnym. Znaczną część obszaru Algierii zajmują pustynie i półpustynie wchodzące w skład Sahary.

[edytuj] Etymologia nazwy

Lista etymologii nazw państw

[edytuj] Ustrój polityczny

Algieria zgodnie z konstytucją z 19 listopada 1976 (wielokrotnie nowelizowaną) jest republiką, w której głową państwa jest prezydent wybierany w wyborach powszechnych na maksymalnie dwie pięcioletnie kadencje. Prezydent mianuje premiera, który stoi na czele rządu.
Dwuizbowy parlament składa się z izby niższej - Narodowego Zgromadzenia Ludowego oraz izby wyższej - Rady Narodu. W Narodowym Zgromadzeniu Ludowym zasiada 389 deputowanych wybieranych w powszechnych wyborach na 5-letnią kadencję. 1/3 ze 144 członków Rady Narodu jest mianowana przez prezydenta, a 2/3 wybierane przez izbę niższą. Kadencja Rady Narodu wynosi 6 lat, ale konstytucja wymaga, aby połowa składu była wymieniana co 3 lata.

Podział administracyjny: 48 wilai Stolica: Algier 1,6 mln mieszkańców (zespół miejski 3,8 mln)

[edytuj] Podział administracyjny

Algieria jest podzielona na 48 wilajetów

Zobacz więcej w osobnym artykule: Podział administracyjny Algierii

[edytuj] Geografia

Algieria leży w północnej Afryce nad Morzem Śródziemnym, między Marokiem i Tunezją.

Położenie: 28° 00 N, 3° 00 E

Powierzchnia całkowita: 2 381 740 km² (powierzchnia wód śródlądowych pomijalna).

Porównania:
Porównanie z Polską: siedem razy większa od Polski
Porównanie z Australią: trochę mniejsza niż Australia Zachodnia
Porównanie z Kanadą: trochę większe niż Nunavut
Porównanie z Wielką Brytanią: dziesięciokrotnie większa
Porównanie z USA: ok. 3,5 raza większa od Teksasu

Granice lądowe: 6 343 km, w tym z poszczególnymi państwami:

Libia 982 km,
Mali 1 376 km,
Mauretania 463 km,
Maroko 1 559 km,
Niger 956 km,
Tunezja 965 km,
Sahara Zachodnia 42 km

Linia brzegowa: 998 km

Morskie długości:

powierzchnia połowów: 32-52 mil morskich
wody należące do kraju: 12 mil morskich

[edytuj] Historia

Pustynia Sahara na terenie Algierii

Algieria - ruiny łuku triumfalnego w Timgad

Moul N'Aga w Akakusie w południowo – zachodniej części Algierii

Rdzenna berberyjska ludność Algierii przez ostatnie 3000 lat przeważnie znajdowała się pod rządami obcych władców. Do czasu przybycia Arabów w VIII wieku najważniejszymi z nich byli Fenicjanie (1000 r. p.n.e.) i Rzymianie (200 r. p.n.e.).

Formalnie będąc częścią imperium osmańskiego, wybrzeże Algierii było używane przez piratów jako ich baza. Ten proceder zakończyła francuska inwazja w 1830, po której nastąpiło zajęcie całego kraju zakończone w 1847 roku. W 1881 Algieria została włączona do Francji jako terytorium zamorskie; rozpoczął się masowy napływ osadników francuskich. W 1954 wybuchło zbrojne powstanie - wojna o niepodległość Algierii pod kierownictwem Frontu Wyzwolenia Narodowego (FLN). Sytuację komplikuje odkrycie w 1956 bogatych złóż ropy naftowej oraz działalność OAS - francuskiej organizacji terrorystycznej, domagającej się zachowania francuskiej władzy. Na mocy układu z Evian Francja (prezydent Charles de Gaulle) uznaje niepodległość Algierii.

W niepodległej Algierii socjalistyczny FLN staje się jedyną legalną partią, urząd prezydenta obejmuje Ben Bella, a po wojskowym zamachu stanu w 1965 - Huari Bumedien. Algieria nacjonalizuje firmy naftowe i przyłącza się do Ruchu Państw Niezaangażowanych (NAM). Po śmierci Bumediena w 1978 urząd prezydenta obejmuje Szadli Bendżedid. Nowa, demokratyczna konstytucja, uchwalona w 1989 roku powoduje chaos polityczny. Olbrzymie poparcie społeczne uzyskuje islamistyczny Islamski Front Ocalenia (FIS), który w 1990 wygrywa wybory komunalne i regionalne. Po wygranej pierwszej turze wyborów parlamentarnych w 1991 dochodzi do reakcji wojska i zwolenników państwa laickiego: FIS zostaje zdelegalizowany, a wybory unieważnione. W latach 90. poprzedniego wieku dochodziło do masakr ludności cywilnej organizowanych przez islamskich fundamentalistów, ale także spowodowanych przez reakcje władz. W styczniu 2000 rozwiązała się Islamska Armia Ocalenia zbrojne skrzydło Islamskiego Frontu Ocalenia (FIS), a jej wielu bojowników poddało się w zamian za amnestię.