Arkadiusz (cesarz bizantyjski)
Z Wikipedii
Arkadiusz | |
Imiona | Flavius Arcadius |
Panował jako | Imperator Caesar Flavius Arcadius Augustus |
Czas panowania | 17 stycznia 395 r. - 1 maja 408 r. |
Dynastia | Dynastia teodozjańska |
Data urodzin | 377 r. |
Data śmierci | 1 maja 408 r. - Konstantynopol |
Lista cesarzy rzymskich |
Arkadiusz (Flavius Arcadius) (ur. 377/378, zm. 1 maja 408) – cesarz wschodniorzymski w latach 395 - 408, syn cesarza Teodozjusza I Wielkiego i Aelii Flacilli, brat cesarza zachodniorzymskiego Honoriusza oraz Galli Placidii. Mąż Aelii Eudoksji, z którą miał córkę Pulcherię. Jego synem był również Teodozjusz II.
19 stycznia 383r. podniesiony przez ojca do rangi augusta, czyli współpanującego. Od 395 panował nad wschodnią częścią imperium rzymskiego, gdy jego brat rządził częścią zachodnią. Był nieudolnym władcą. Znajdował się pod wpływem żony oraz swoich ministrów - najpierw Rufinusa (do 395r.), potem Eutropiusa (do 399r.) i Antemiusza(od 404r.). Podczas jego panowania miały miejsce wyniszczające Cesarstwo Rzymskie najazdy Hunów (395) i Wizygotów (395- 397, 404 - 408). W 399r. na skutek buntu Gildona cesarstwo wschodniorzymskie utraciło wpływy w prowincji Afryce. Wobec powtarzających się najazdów gockich, z inspiracji Eudokii i patriarchy konstantynopolitańskiego Jana Chryzostoma w 400r. dokonano rzezi Germanów, licznych w cesarskich oddziałach przybocznych. W 404r. Eudokia doprowadziła z kolei do wygnania patriarchy i rychło po tym zmarła. Arkadiusz był tylko biernym świadkiem tych wydarzeń, a po śmierci żony całkowicie usunął się w zacisze pałacowe.
Zmarł w niewyjaśnionych okolicznościach.
Poprzednik Teodozjusz I Wielki |
Cesarz Wschodniorzymski 395 - 408 |
Następca Teodozjusz II |