Azotek glinu
Z Wikipedii
| Azotek glinu | |||
|
|||
| Ogólne informacje | |||
| Nazwa systematyczna | azotek glinu | ||
| Wzór sumaryczny | AlN | ||
| Masa molowa | 40,988 g/mol | ||
| Wygląd | niebiesko-białe ciało stałe | ||
| Identyfikacja | |||
| Numer CAS | 24304-00-5 | ||
| Właściwości | |||
| Gęstość i stan skupienia | 3,26 g/cm3 ; ciało stałe | ||
| Temperatura topnienia | 2 200 °C (2 473,15 K) | ||
| Temperatura wrzenia | 2 517 °C (2 790,15 K) | ||
| Niebezpieczeństwa | |||
  |
|||
| Klasyfikacja UE | Treść oznaczeń: C - silnie żrący F - łatwopalny |
||
| Zwroty ryzyka | R11, R29, R34 | ||
| Zwroty bezpieczeństwa | S7/8, S20, S26, S33, S36/37/39, S43 S45 S60 | ||
| Numer RTECS | BD1055000 | ||
| Jeżeli nie podano inaczej, dane dotyczą warunków standardowych (25°C, 1000 hPa) |
|||
Azotek glinu (AlN) – nieorganiczny związek glinu i azotu, półprzewodnik. Cechuje go wyjątkowo duża przerwa energetyczna, która wynosi 6,2 eV, co ma potencjalne zastosowanie w optoelektronice dalekiego ultrafioletu.
