Błękit metylenowy
Z Wikipedii
| Błękit metylenowy | |||
|
|||
 |
|||
| Ogólne informacje | |||
| Nazwa systematyczna | chlorek 3,7-bis(dimetyloamino)feno-5-tioazynowy | ||
| Wzór sumaryczny | C16H18N3SCl | ||
| SMILES | CN(C)c3ccc2nc1ccc(N(C) C)cc1[s+]c2c3,[Cl-] | ||
| Masa molowa | 319,86 g/mol | ||
| Wygląd | ciemnoniebieski proszek | ||
| Identyfikacja | |||
| Numer CAS | 61-73-4 | ||
| Właściwości | |||
| Rozpuszczalność w wodzie | ok. 50 g/cm3 (20°C) | ||
| Temperatura topnienia | 180 °C (453,15 K) | ||
| Jeżeli nie podano inaczej, dane dotyczą warunków standardowych (25°C, 1000 hPa) |
|||
Błękit metylenowy czyli chlorek 3,7-bis(dimetyloamino)feno-5-tioazynowy, to organiczny związek chemiczny o wzorze C16H18ClN3S. Ma duże powinowactwo do węgla gdyż posiada łańcuchy węglowodorowe, ma też właściwości polarne, rozpuszcza się w wodzie rozpadając na dodatni jon szkieletu organicznego i ujemny jon chlorkowy Cl-.
W temperaturze pokojowej jest to bezwonny, ciemnozielony proszek, w wodzie daje niebieski roztwór. Nie powinno się go mylić z błękitem metylowym. Ciężar nasypowy 400-600 kg/m³.
Szeroko używany jako wskaźnik w chemii, jako barwnik w biologii, ma też wiele zastosowań w medycynie.
W akwarystyce używany jako lek na różne choroby ryb.
Również w lecznictwie u ludzi. Znany pod farmaceutyczną nazwą Methylenum coeruleum
