Bitwa pod Cremoną

Z Wikipedii

Wojna o sukcesję hiszpańską
Carpi – Chiari – Cremona – Luzzara – Kadyks – Friedlingen – Zatoka Vigo– Höchstädt – Speyer – Donauwörth – Villingen – Blenheim – Malaga – Cassano – Ramillies – Turyn – Almansa – Tulon – Oudenaarde – Lille – Wijnendaal – Malplaquet – Douai (I) – Almenara – Saragossa – Brihuega – Villavicioza – Denain – Douai (II)

Bitwa pod Cremoną miała miejsce 1 lutego 1702 w trakcie hiszpańskiej wojny sukcesyjnej.

Pięć miesięcy po odrzuceniu Francuzów w bitwie pod Chiari w Lombardii, książę Eugeniusz Sabaudzki ponownie przeszedł do ofensywy, przemieszczając swą armię na zachód do Cremony nad Padem. 1 lutego 1702 ks. Sabaudzki poprowadził nocny atak, w którym cesarscy grenadierzy w sile 4000 żołnierzy podeszli do miasta wyschniętym kanałem, prowadzeni przez miejscowego przewodnika. Dzięki zaskoczeniu większość Cremony wpadła w ręce Austriaków, jednak zdobycie twierdzy okazało się niemożliwe. Franciszek Villeroi dostał się do austriackiej niewoli. Obok Villeroia do niewoli dostało się wielu wysokiej rangi oficerów francuskich. Podczas samego ataku zginęło 1000 francuskich żołnierzy, natomiast Austriacy stracili 550 ludzi. Twierdza w Cremonie przetrzymała atak. Wkrótce nadeszła francuska odsiecz w postaci zaalarmowanych odglosami bitwy oddziałów francuskich obozujących pod miastem. Eugeniusz Sabaudzki musiał wycofać się z miasta.

[edytuj] Źródła brytyjskie

Eggenberger, David. A Dictionary of Battles (New York: Thomas Y. Crowell, 1967), p. 110