Butylowany hydroksyanizol
Z Wikipedii
| Butylowany hydroksyanizol | |||
|
|||
| Ogólne informacje | |||
| Wzór sumaryczny | C11H16O2 | ||
| Masa molowa | 180,24 g/mol | ||
| Identyfikacja | |||
| Numer CAS | 25013-16-5 | ||
| Właściwości | |||
| Temperatura topnienia | 51,5 °C (324,65 K; ±3,5°) | ||
| Temperatura wrzenia | 267 °C (540,15 K; ±3°) | ||
| Podobne związki | |||
| Podobne związki | anizol | ||
| Jeżeli nie podano inaczej, dane dotyczą warunków standardowych (25°C, 1000 hPa) |
|||
Butylowany hydroksyanizol (C11H16O2, skrót: BHA, E320, nazwa systematyczna: mieszanina 3-tert-butylo-4-hydroksyanizolu i 2-tert-butylo-4-hydroksyanizolu) - organiczny związek chemiczny, pochodna anizolu, stosowany głównie jako konserwant i przeciwutleniacz w produktach spożywczych
W temperaturze pokojowej związek ten w formie czystej tworzy białe kryształy. W handlu dostępny jest albo w formie żółtego proszku lub wosku. Związek ten posiada lekki, słabo wyczuwalny, ale dość charakterystyczny zapach. Nie rozpuszcza się w wodzie.
Może wywierać toksyczny wpływ na nerki, wywoływać wysypkę, pokrzywkę, rzadko duszność. W wysokim stężeniu wywołuje nowotwory u zwierząt laboratoryjnych. Jednak z innych badań wynika, że może hamować działanie innych związków rakotwórczych. W wielu krajach jest niedozwolony w produktach dla dzieci.
[edytuj] Źródła
- Gazeta Wyborcza - Encyklopedia zdrowia
- www.rakstop.engo.pl
