Dave Chappelle
Z Wikipedii
David Chappelle (ur. 24 sierpnia 1973 w Waszyngtonie) jest amerykańskim komikiem, satyrykiem i aktorem.
Spis treści |
[edytuj] Młodość
Chappelle zaczął interesować się występami rodzaju stand-up już w szkole podstawowej. Inspirację stanowili dla niego ulubieni komicy i idole tacy jak Richard Pryor. W wieku 14 lat Chappelle zebrał w sobie odwagę aby wystąpić na scenie słynnego Apollo Theater w Harlemie w Nowym Jorku. Wygwizdano go, jednak później podczas programu Inside the Actors Studio opisał to przeżycie jako pouczające doświadczenie, które dodało mu odwagi aby kontynuować. Po rozwodzie rodziców przeniósł się z matką do Waszyngtonu, zaś wakacje spędzał z ojcem. Ukończył słynną szkołę sztuki Duke Ellington School of the Arts w Waszyngtonie.
[edytuj] Początki kariery
W 1992 miał miejsce pierwszy występ Chappella w telewizyjnym programie Def Comedy Jam. W następnym roku po raz pierwszy zagrał w filmie Robin Hood: Faceci w rajtuzach postać Apsika, a następnie zagrał w filmie Blues tajniaków jako Ozzie. Od 1994 do 1997 kariera Chappella opierała się głównie na niskobudżetowych filmach i małych występach typu stand-up. W tym czasie otrzymał szansę pokazania się po raz pierwszy w swoim własnym programie telewizyjnym zatytułowanym The Dave Chappelle Project jednak odcinek pilotażowy nie chwycił. Chappelle pojawił się w sitcomie Kumple na kanale ABC. Zagrał również w filmie Gruby i chudszy' z 1996 roku.
W 1998 roku nastąpił punkt zwrotny w karierze Chappella – zagrał jedną z głównych ról w filmie komediowym Żółtodzioby. Również w 1998 roku Chappelle przeszedł na wiarę islamską. W wywiadzie z maja 2005 dla magazynu Time powiedział "Zazwyczaj nie mówię o mojej religii publicznie ponieważ nie chcę, aby ludzie utożsamiali mnie i moje wady z tą piekną rzeczą. I wierzę, że jest to piękna religia jeśli pojmujesz ją w prawidłowy sposób." [1]
Chappelle kontynuował występy w telewizji, komediach typu stand-up, i w filmach. W 2000 roku Chappelle po raz kolejny ujął publiczność dzięki swoim specjalnym występom stand-up dla HBO zatytułowanym Killin' Them Softly.
[edytuj] Gwiazda telewizji
W roku 2003 Chappelle zadebiutował w Comedy Central ze swoim własnym programem pt. Chappelle's Show, który parodiował wiele aspektów amerykańskiej kultury takich jak stereotypy rasowe, włączając w to również afrykańsko-amerykańskie dziedzictwo samego Chappella. To wszystko w połączeniu z jego komentarzami na tematy społeczne i politycznie sprawiło, że program szybko zyskał uznanie krytyków i odniósł sukces komercyjny. Pod koniec drugiego sezonu był to jeden z najlepiej oglądanych programów w telewizji kablowej ustępując miejsca tylko kreskówce South Park.Dodatkowo pierwszy sezon programu wydany na DVD był najlepiej sprzedającym się telewizyjnym programem na DVD. Wobec ogromnej popularności firma Viacom produkująca Comedy Central zaproponowała Chappellowi kontrakt opiewający na 55 milionów dolarów (dający jemu również zyski ze sprzedaży DVD) na kontynuowanie programu Chappelle's Show przez następne dwa lata jednocześnie zezwalając mu na branie udziałów w innych projektach.]
Nagła popularność programu oraz sława stworzyły dla Chappella nowe problemy. Przykładowo jeden z jego najbardziej znanych skeczów pt. Rick James sketch ukazuje Chappella udającego znanego muzka Ricka Jamesa. W skeczu Chappelle wykrzykuje kwestię "I'm Rick James, Bitch!", która szybko stała się częścią kultury popularnej. Wkrótce, ku rozgoryczeniu Chappella, kwestia ta była wykrzykiwana przez jego fanów gdziekolwiek się nie ruszył, często w obecności jego żony i dzieci. Podczas występu na Uniwersytecie Southern Illinois University Carbondale Chappelle przerwał występ z powodu członka widowni, który nie przestawał powtarzać słynnej kwestii Ricka Jamesa. Po tym jak widownia wielokrotnie powtarzała frazę podczas jego występu w Memorial Auditorium Chappelle upomniał tłum i zszedł ze sceny.
[edytuj] Kłopoty z trzecim sezonem
Komik zszokował fanów i przemysł rozrywkowy kiedy podczas kręcenia trzeciego sezonu programu Chappelle's Show nagle wyjechał. Chappelle oznajmił wtedy, że był niezadowolony z tego, w jakim kierunku zmierzał program, twierdząc, że presja ze strony kierownictwa stacji miała wpływ na zawartość programu. Chappelle "uciekł" ze Stanów Zjednoczonych aby odwiedzić RPA. Decyzja wywołała spekulacje na temat jego rzekomych problemów psychicznych lub też związanych z narkotykami, którym Chappelle później zaprzeczył. 11 maja 2005 roku niektóre źródła podały informację, iż komik zgłosił się do zakładu psychiatrycznego w RPA, czemu Chappelle wielokrotnie zaprzeczał. 14 maja 2005, magazyn Time ogłosił, iż jeden z jego reporterów przeprowadził z Chappellem wywiad w RPA, podczas którego komik stwierdził, że nie leczył się psychicznie. Oświadczył również, że powodem wizyty w RPA była chęć refleksji nad jego życiem i karierą.
3 sierpnia 2005 roku, Charlie Murphy, który był jedną z gwiazd Chappelle's Show udzielił wywiadu dla TV Guide, w którym oznajmił iż według niego Dave Chappelle skończył ze swoim programem i nie zamierza do niego wrócić.
[edytuj] Powrót
Pod koniec 2005 roku Chappelle powrócił na swoją 65 akrową farmę niedaleko Yellow Springs i udzielił kilku improwizowanych występów w Los Angeles, San Francisco i Newport.
18 grudnia 2005 Chappelle udzielił wywiadu dla programu Inside the Actors Studio, podczas którego oznajmił, iż śmierć jego ojca miała uderzający wpływ na decyzję o udaniu się do RPA i ucieczce od presji sławy. Powiedział również, że plotki dotyczące jego rzekomych problemów z narkotykami dodatkowo przekonały go aby pozostał w RPA.
3 lutego 2006 roku podczas wywiadu dla programu Oprah Winfrey oznajmił, że "nie był szalony" tylko "otoczenie wywierało niesamowitą presję". Powiedział: "Szedłem do pracy nad programem i każdego dnia czułem się okropnie, to nie było tak. ... Czułem się jak jakiegoś rodzaju prostytutka. Jeśli czuję się tak źle, to dlaczego miałbym się tam pojawiać? Jadę do Afryki. Najtrudniej jest być szczerym wobec samego siebie, zwłaszcza jeśli wszyscy na ciebie patrzą. Przyznał również, że czuł, iż niektóre z jego skeczów były społecznie nieodpowiedzialne.
Podczas tych wywiadów Chappelle nie wykluczył powrotu do Chappelle's Show aby "skończyć, to co zaczęliśmy", jednak obiecał, iż nie wróci dopóki nie nastąpią zmiany produkcji takie jak lepsze środowisko pracy. Oznajmił również, że chciałby oddać połowę zysków ze sprzedaży płyt DVD na cele charytatywne i dla ludzi, którzy go wspierali. Chappelle wyraził pogardę dla pomysłu emisji nieukończonego materiału z trzeciego sezonu jego programu mówiąc, że takie posunięcie byłoby "brutalne", oraz że nie wróci on do programu jeśli Comedy Central wyemituje nieukończony materiał. 9 lipca 2006 Comedy Central wyemitowało pierwszy odcinek Chappelle's Show: The Lost Episodes. Nieocenzurowane wydanie na DVD weszło do sklepów 25 lipca 2006.
[edytuj] Wydania proramu na DVD
- Chappelle's Show – Sezon Pierwszy, 2004
- Chappelle's Show – Sezon Drugi, 2004
- Chappelle's Show – Lost Episodes, July 25, 2006
- Dave Chappelle – Killin' Them Softly, 2000
- Dave Chappelle – For What It's Worth, 2004
- Dave Chappelle's Block Party, 2006
[edytuj] Filmografia
- Ballers, 2007
- Dave Chappelle's Block Party, 2006 jako on sam
- Tajniak (Undercover Brother), 2002 jako Conspiracy Brother
- Ofiary losu (Screwed), 2000 jako Rusty P. Hayes
- Diamentowa afera (Blue Streak), 1999 jako Tulley
- 200 Papierosów, 1998 jako Disco Cabbie
- Masz wiadomość, 1998 jako Kevin Jackson
- Woo, 1998 jako Lenny
- Blondynka (The Real Blonde), 1997 jako Zee
- Lot Skazańców, 1997 jako Joe 'Pinball' Parker
- Bowl of Pork 1997 jako Black Forrest Gump.
- Damn Whitey 1997 jako Dave
- Gruby i chudszy, 1996 jako Reggie Warrington
- Karaluchy pod poduchy 1996 (głos)... Karaluch
- Buddies, 1996 as Dave Carlisle
- Getting In, 1994 jako Ron
- Robin Hood: Faceci w rajtuzach, 1993 jako Apsik
- Blues Tajniaków, 1993 jako Ozzie
[edytuj] Linki zewnętrzne
[edytuj] Oficjalne strony
- DaveChappelle.com – Oficjalna strona oraz forum
- Comedy Central: Chappelle's Show – Oficjalna strona Comedy Central poświęcona programowi Chappelle's Show
