Dominik Oesterreicher

Z Wikipedii

Dominik Oesterreicher (ur. przed 2 sierpnia 1750 w Igławie, zm. 12 marca 1809 w Krakowie), malarz, profesor Uniwersytetu Jagiellońskiego, protoplasta krakowskiego rodu Estreicherów.

Dominik Oesterreicher pochodził z Moraw, był synem handlarza piwa z Igławy. Pragnąc zostać malarzem, podróżował po Europie (studiował m.in. w Wiedniu oraz we Włoszech). W tym okresie poznał Hugona Kołłątaja, reformatora polskiej oświaty, który w 1777 zaprosił Oesterreichera do podjęcia pracy na Uniwersytecie Jagiellońskim. Oesterreicher po przybyciu do Polski przez pewien czas przebywał przy dworze Stanisława Augusta Poniatowskiego, a w 1782 osiadł w Krakowie i został profesorem malarstwa na UJ (wówczas zwanym Szkołą Główną Koronną). Podczas piastowania tego stanowiska (został z niego usunięty przez zaborcę austriackiego zaangażował się w reformę szkolnictwa artystycznego.

Jako malarz tworzył obrazy o tematyce religijnej i historycznej, a także portrety. Ozdabiał polichromią domy krakowskie (m.in. Pałac pod Krzysztofory). Z zamiłowania był lepidopterologiem.

Z małżeństwa z Rozalią doczekał się 12 dzieci, z czego dwoje dożyło wieku dojrzałego, córka Klara oraz syn Alojzy, znany botanik, profesor i rektor UJ.

Źródła:

• L. Peters, Geny Estreicherów [w:] "Kraków", grudzień 2005, s. 32-35
• Encyklopedia Krakowa