Fenobarbital

Z Wikipedii

Fenobarbital
Ogólne informacje
Wzór sumaryczny	C12H12N2O3
Masa molowa	232,235 g/mol
Identyfikacja
Numer CAS	50-06-6
Klasyfikacja
Stosowanie w ciąży	kategoria D
Farmakokinetyka
Biodostępność	>95%
Okres półtrwania	53 do 118 h
Wiązanie z białkami osocza i tkanek	20 do 45%
Metabolizm	Wątroba (głównie CYP2C19)

Fenobarbital (Luminal) (ATC: N 03 AA 02), pochodna kwasu barbiturowego o działaniu nasennym i uspokajającym. Działanie opiera się na interakcji z kompleksem receptora GABA. Fenobarbital o wzorze sumarycznym: C₁₂H₁₂N₂O₃, jak i inne barbiturany, powoduje zwiększenie powinowactwa receptora do endogennych ligandów. Wpływa także bezpośrednio na kanał chlorkowy. W ten sposób prowadzi do hiperpolaryzacji błony komórkowej neuronu i tłumi jego aktywność.

Spis treści 1 Działanie 2 Wskazania 3 Przeciwwskazania 4 Dawkowanie 5 Objawy niepożądane 6 Interakcje 7 Uwagi 8 Bibliografia

[edytuj] Działanie

Barbiturany modyfikują przewodnictwo Na⁺, Cl^-, Ca⁺⁺ Barbiturany działają niezależnie od GABA przez swoje miejsce rozpoznawcze (receptor GABA-A) bezpośrednio stymulując przepływ anionów Cl^- Ta niezależność daje kwasowi G-amino masłowemu (GABA) prowadzić prawie bez ograniczenia do bardzo głębokiego i długotrwałego hamowania wielu podstawowych funkcji mózgu. Nasilają hamowanie zarówno presynaptyczne, jak i postsynaptyczne. Wiąże się z receptorem GABA–A (nie wiąże się z GABA-C !) Przedłuża okres otwarcia kanału Cl- w receptorze GABA–A (Benzodiazepiny zwiększają częstotliwość otwarcia kanału Cl-)

Wywiera działanie przez wpływ na komplex receptorowy GABA związany z kanałem dla jonów Cl- , po związaniu z kompleksem receptorowym powoduje nasilenie hamowania GABA-ergicznego w wyniku zwiększonego napływu jonów chlorkowych do wnętrza neuronu. Blokuje zależny od napięcia kanał wapniowy. Prawdopodobnie zaburza równowagę między procesami pobudzania a hamowania neuronów w różnych strukturach mózgu, poprzez nasilenie blokującego wpływu GABA na przekaźnictwo nerwowe (receptory GABA-A). Fenobarbital działa hamująco na neurony układu limbicznego, tworu siatkowatego w mózgu, a także podwzgórza, upośledza przekazywanie bodźców do kory mózgowej z tych struktur. Fenobarbital wzmacnia efekt hamujący neuroprzekaźnika GABA a podany w wysokich dawkach działa jak analog GABA. Jest jednym z modulatorów receptora GABAA. Redukuje pobudzający wpływ glutaminianów.

Eliminacja: ok. 25% przez nerki w postaci niezmienionej (większy odsetek przy moczu alkalicznym lub przy poliurii), reszta metabolizowana w wątrobie. Poziom leczniczy w osoczu 15-40 mg/l.

[edytuj] Wskazania

Napady ogniskowe, lek przeciwdrgawkowy drugiego wyboru przy napadach grand mal, najczęściej w kombinacji. Serie wielkich napadów, stan padaczkowy grand mal: lek drugiego wyboru, jeżeli fenytoina, diazepam lub klonazepam nie są skuteczne. Lek nasenny.

[edytuj] Przeciwwskazania

• choroba wieńcowa
• miastenia
• zatrucie alkoholem lub lekami uspokajającymi
• ostra porfiria wątrobowa
• ciężkie zaburzenia czynności nerek i wątroby
• wstrząs
• stan astmatyczny
• ciąża
• okres karmienia.

[edytuj] Dawkowanie

• dożylnie 100 mg powoli w ciągu co najmniej 4 min
• perfusor: 600 mg na 50 ml 0,9% NaCl, podawać 0,2-0,4 mg/kg m.c./godz. = 12-24 mg/godz. = 12-24 ml/godz. dla pacjenta 60 kg m.c.
• maksymalna dawka dzienna 600 mg
• domięśniowo maksymalnie 800 mg/d jako okresowa ochrona przed atakami, jeżeli doustne podanie innych leków przeciwpadaczkowych nie jest możliwe (np. z powodu zabiegu).

[edytuj] Objawy niepożądane

Możliwe działania niepożądane:

• niewydolność serca
• hipotermia po dużych dawkach
• zaparcie.

Przy długotrwałym podawaniu:

• osteopatia (niedobór witaminy K)
• u noworodków matek leczonych fenobarbitalem, niedokrwistość megaloblastyczna (niedobór kwasu foliowego)
• polyfibromatosis (przykurcz Dupuytrena, bolesna sztywność barku)
• dysforia
• zaburzenia świadomości
• stany podniecenia
• spowolnienie reakcji
• paradoksalne reakcje
• wysypki
• bóle głowy
• wstrząs
• bradykardia
• zaburzenia wzroku.

[edytuj] Interakcje

Inne ośrodkowo działające leki i alkohol powodują wzmocnienie działania uspokajającego fenobarbitalu. Równoczesne stosowanie kwasu walproinowego powoduje podwyższenie poziomu fenobarbitalu w osoczu wskutek zwolnionej eliminacji.

Indukcja enzymatyczna -» przyspieszony rozkład hormonów steroidowych (doustne środki antykoncepcyjne, kortykosteroidy), inne leki przeciwpadaczkowe, dikumarol, izoniazyd, chloramfenikol i wiele innych.

[edytuj] Uwagi

Przy dużych dawkach fenobarbital ma ujemny wpływ na serce. Zaleca się oznaczanie poziomu fenobarbitalu w osoczu.

Postępowanie przy zatruciu: diureza z alkalizacją, hemodializa lub hemoperfuzja.

Obecnie, jako lek nasenny i uspokajający fenobarbital jest niezalecany.

[edytuj] Bibliografia

Na podstawie książki pt. "Leki w medycynie ratunkowej i intensywnej terapii" autorstwa F. Flake'a i B. Lutomsky'ego; Wydanie I polskie pod redakcją Andrzeja Kūblera

Szablon:Farmakologia