Henryk Goryszewski

Z Wikipedii

Henryk Goryszewski
Data i miejsce urodzenia	20 stycznia 1941 Drążew
Wiceprezes Rady Ministrów
Okres urzędowania	od 11 lipca 1992 do 26 października 1993
Przynależność polityczna	Zjednoczenie Chrześcijańsko-Narodowe

Henryk Józef Goryszewski (ur. 20 stycznia 1941 w Drążewie) – polski polityk, prawnik, poseł na Sejm I i III kadencji, wicepremier w rządzie Hanny Suchockiej.

Ukończył w 1963 studia na Wydziale Prawa i Administracji Uniwersytetu Warszawskiego, w 1980 uzyskał stopień naukowy doktora. Należał do Polskiego Związku Katolicko-Społecznego. Brał udział w tworzeniu męskiego ruchu religijnego "Totus Tuus".

Od 1978 do 1992 był starszym wykładowca na Wydziale Prawa i Administracji UW, w latach 1996-1999 pełnił funkcję rektora Wyższej Szkoły Służby Społecznej im. Ks. Franciszka Blachnickiego w Suwałkach. Od 1999 pracuje jako adiunkt Szkoły Wyższej im. Pawła Włodkowica w Płocku, jest prodziekanem w filii w Wyszkowie.

W latach 1963-1964 był stażystą w Dyrekcji Okręgowej Kolei Państwowych w Warszawie, następnie do 1967 kierownikiem Działu Operatywnego Planowania Przewozów Towarowych. Od 1968 do 1977 pracował w Ministerstwie Komunikacji w Biurze Taryf PKP jako radca i starszy radca, a od 1972 w Centralnym Zarządzie Handlowo-Przewozowy jako naczelnik Wydziału Ekspedycyjnego. W latach 1978-1989 był zatrudniony w PKP – Ośrodku Badawczym Ekonomiki Transportu na stanowisku kierownika Zakładu Prawa Przewozowego i Taryf. W latach 1990-1992 pełnił funkcję dyrektora departamentu prawnego w Ministerstwie Transportu i Gospodarki Morskiej.

W 1980 wstąpił do "Solidarności". W 1989 ubiegał się o mandat poselski spoza listy kandydatów Komitetu Obywatelskiego, zdobywając kilka procent głosów. W 1990 został wiceprzewodniczącym Zjednoczenia Chrześcijańsko-Narodowego, do kwietnia 2007 zasiadał we władzach krajowych tej partii. W 1991 uzyskał mandat posła na Sejm z ramienia Wyborczej Akcji Katolickiej, był przewodniczącym Komisji Polityki Gospodarczej, Budżetu i Finansów. Od 11 lipca 1992 do 26 października 1993 zajmował stanowisko wicepremiera w gabinecie Hanny Suchockiej.

W 1993 zajął 2. miejsce w plebiscycie "Srebrne Usta" (konkursu organizowanego przez Program III PR) za stwierdzenie: Nie jest ważne czy w Polsce będzie kapitalizm, wolność słowa, czy w Polsce będzie dobrobyt. Najważniejsze, żeby Polska była katolicka^[1].

W 1994 za czasów prezydentury Lecha Wałęsy został na rok szefem Biura Bezpieczeństwa Narodowego. W 1997 po raz drugi uzyskał mandat poselski z listy Akcji Wyborczej Solidarność wynikiem 5 872 głosów, będąc liderem listy w Suwałkach. Pełnił funkcję przewodniczącego Komisji Finansów Publicznych. W 2001 bez powodzenia kandydował do Sejmu z listy Alternatywy Ruchu Społecznego, otrzymując 255 głosów w okręgu podwarszawskim.

W latach 1994-2006 prowadził własną kancelarię. W 2006 przystąpił do Kancelarii Radców Prawnych i Adwokatów "H. Goryszewski i Partnerzy" Spółka Partnerska.

W kwietniu 2007 został wiceprzewodniczącym Rady Politycznej Ligi Polskich Rodzin.

[edytuj] Linki zewnętrzne

[edytuj] Przypisy

↑ informacje o konkursie "Srebrne Usta"

p • d • e

Rząd Hanny Suchockiej

W dniu zaprzysiężenia	Hanna Suchocka (UD) • Henryk Goryszewski (ZChN) • Paweł Łączkowski (PChD)• Andrzej Arendarski (KLD) • Jan Krzysztof Bielecki (KLD) • Andrzej Bratkowski (UP) • Zbigniew Dyka (ZChN) • Zbigniew Eysmont (PPPP) • Zdobysław Flisowski (ZChN) • Zygmunt Hortmanowicz (PL) • Gabriel Janowski (PL) • Zbigniew Jaworski (ZChN) • Jerzy Kamiński (PL) • Witold Karczewski (bezp.) • Krzysztof Kilian (KLD) • Jerzy Kropiwnicki (ZChN) • Jacek Kuroń (UD) • Janusz Lewandowski (KLD) • Piotr Łukasiewicz p.o. • Andrzej Milczanowski (bezp.) • Wacław Niewiarowski (SLCh) • Janusz Onyszkiewicz (UD) • Jerzy Osiatyński • Jan Rokita (UD) • Krzysztof Skubiszewski (bezp.) • Andrzej Wojtyła (SLCh)
Późniejsi członkowie rządu	Bernard Błaszczyk (bezp.) p.o. • Janusz Byliński (PSL Solidarność") p.o. • Jerzy Góral (ZChN) • Jacek Janiszewski (SLCh) p.o. • Jan Piątkowski (ZChN)