Herb Pakistanu
Z Wikipedii
Herb Pakistanu zostało przyjęte na wniosek rządu w 1955 r. Herb przedstawia tarczę, podzieloną na 4 części, w których narysowane są 4 stylizowane rośliny, będące podstawą gospodarki rolnej kraju: bawełna, juta, herbata i pszenica. Umieszczenie symboli rolnictwa jako głównych elementów herbu ma podkreślać znaczenie tej dziedziny gospodarki Pakistanu. Nad tarczą znajduje się półksiężyc (hilal) i gwiazda - symbole islamu - głównej religii Pakistanu. Od dołu i boków herb otoczony jest przez wieńce z kwiatów - narcyzów. Nawiązuje to do historii Pakistanu, który znajdował się pod władzą dynastii Mogołów, kiedy to motyw narcyzów był często spotykanym elementem dekoracyjnym.
U dołu herbu znajduje się wstęga z napisem w języku urdu stanowiącym dewizę kraju: ایمان ، اتحاد ، نظم (Iman, Ittehad, Nazm) - Wiara, Jedność, Dyscyplina. Są to słowa założyciela Pakistanu - Muhammada Alego Jinnaha na temat tego, jakie wartości mają być podstawą budowy państwa.
Herb Pakistanu narysowane jest kolorem zielonym na białym tle. Kolor zielony jest barwą islamu, i w ten sposób po raz drugi w godle podkreślona jest rola tej religii.
[edytuj] Zobacz też:
Afganistan • Armenia • Arabia Saudyjska • Azerbejdżan • Bahrajn • Bangladesz • Bhutan • Birma • Brunei • Chiny • Cypr • Filipiny • Gruzja • Indie • Indonezja • Irak • Iran • Izrael • Japonia • Jemen • Jordania • Kambodża • Katar • Kazachstan • Kirgistan • Korea Południowa • Korea Północna • Kuwejt • Laos • Liban • Malediwy • Malezja • Mongolia • Nepal • Oman • Pakistan • Rosja • Singapur • Sri Lanka • Syria • Tadżykistan • Tajlandia • Timor Wschodni • Turcja • Turkmenistan • Uzbekistan • Wietnam • Zjednoczone Emiraty Arabskie
Państwa nieuznawane: Abchazja • Cypr Północny • Górski Karabach • Osetia Południowa • Palestyna • Tajwan
Terytoria zależne: Brytyjskie Terytorium Oceanu Indyjskiego
Terytoria autonomiczne: Hongkong • Makau