Kazimierz Badeni

Z Wikipedii

Kazimierz Badeni (1846-1909)

Premier Austrii (Przedlitawii)
Okres urzędowania	od 30 września 1895 do 30 listopada 1897
Poprzednik	Erich von Kielmansegg
Następca	Paul Gautsch von Frankenthurn

Kazimierz Feliks hrabia Badeni (ur. 14 października 1846 w Surochowie, zm. 9 lipca 1909 koło Rzeszowa) - polityk polski,prawnik i premier austriackiego rządu.

Spis treści

1 Biografia
- 1.1 Rodzina
- 1.2 Działalność polityczna
2 Dokonania
3 Bibliografia
4 Linki zewnętrzne

[edytuj] Biografia

Pochodził z rodziny pieczętującej się herbem Bończa, pochodzenia wołoskiego, która została nobilitowana w XVIII wieku.

[edytuj] Rodzina

Żonaty z Marią Marianną Apolonią hr. Skrzyńską h. Zaremba (1850-1937). Mieli dwoje dzieci:

Ludwika Józefa Władysława (1873-1916), który ożenił się ze Szwedką Alicją Ankarcrona (1889-1985), która w r. 1920 poślubiła arcyksięcia Karola Olbrachta Habsburga z Żywca. Syn Ludwika i Alicji: Kazimierz Stanisław hr. Badeni h. Bończa (ur. 1912) żyje do dzisiaj w Krakowie jako ojciec Joachim Badeni, dominikanin.
Maria (1874-1950) żonę od 1897 Adama Krasińskiego IV ordynata na Opinogórze, a po jego śmierci od 1912 roku hr. Zygmunta Zamoyskiego (1875-1931).

[edytuj] Działalność polityczna

Karierę polityczną rozpoczął jako starosta w Żółkwi, następnie w Rzeszowie oraz Krakowa. Od 1888 namiestnik Galicji. Starał się złagodzić konflikt polsko-ukraiński. Zawarł porozumienie z ruchem ukraińskim, ostro zwalczał rodzący się ruch socjalistyczny i ludowy (chrześcijańsko-społeczny ks. Stojałowskiego). W latach 1895-1897 był premierem Austrii. Jego rząd upadł pod wpływem oporu Niemców i socjalistów po tym jak wprowadził w Czechach równouprawnienie języków czeskiego i niemieckiego. Cesarz udzielił mu dymisji (28 listopada 1897) po zamieszkach ludności robotniczej Wiednia wywołanych usunięciem przy pomocy sił policyjnych posłów opozycji (zgodnie z obowiązującym : „lex Falkenhayn ”). Badeni zmarł po wielu latach choroby umysłowej.

[edytuj] Dokonania

Był politykiem konserwatywnym. W 1894 jako namiestnik brał aktywny udział w urządzaniu wielkiej wystawy krajowej we Lwowie.
Rozwijał szkolnictwo. Wymógł na cesarzu Franciszku Józefie zgodę na sprowadzenie zwłok Adama Mickiewicza na Wawel. Honorowy obywatel Rzeszowa.