Kościół Nawrócenia św. Pawła w Lublinie

Z Wikipedii

Kościół Bernardynów w Lublinie
Kościół Bernardynów widziany z Placu Wolności.
Data budowy	1470-1497
Wyznanie	katolicyzm
Wezwanie	Nawrócenia św. Pawła
Budulec	murowany
Obecnie	istnieje
Galeria zdjęć w Wikimedia Commons

Kościół Bernardynów pod wezwaniem Nawrócenie św. Pawła w Lublinie - kościół murowany, wzniesiony w latach 1470–1497, a następnie odbudowywany po pożarach w latach 1557–1569 oraz 1602–1630 (bud. Rudolf Negroni i Jakub Balin). Kolejne remonty odbywały się w latach 1762 i 1790; w roku 1827 miało miejsce przebudowanie szczytu zachodniego i dobudowa kruchty. Następne remonty w latach 1850–1860, w roku 1903 nastąpiła przebudowa fasady i obniżenie dachu. Kościół kilkakrotnie remontowany również w XX wieku. Znajduje się przy ul. Bernardyńskiej 5.

Spis treści

1 Historia
2 Galeria
3 Zobacz też
- 3.1 Artykuły
- 3.2 Linki zewnętrzne

[edytuj] Historia

Pierwotnie gotycka trójnawowa hala z wielobocznie zamkniętym prezbiterium i dwiema wieżami przy fasadzie zachodniej, obecnie renesansowy. Rozbiórka wież po pożarze w 1602 roku. Orientowany, trójnawowy w układzie bazylikowym z niższym i węższym prezbiterium zamkniętym półkoliście. Przebudowa wzorowana na architekturze kolegiaty zamojskiej. Korpus nawowy pięcioprzęsłowy (jedno przęsło dobudowane w trakcie przebudowy w roku 1602), nad pierwszym od zachodu przęsłem chór muzyczny. W XVII wieku kościół otoczony od północy szeregiem pięciu kaplic, z których 4 rozebrano w początku XIX wieku, pozostała kaplica św. Tekli, pierwotnie św. Antoniego. Sklepienia pokryte sztukateriami w typie lubelsko–kaliskim. Ołtarz główny późnobarokowy z 1739 roku, w nim dwa obrazy: św. Antoni (1610 rok) i Nawrócenie św. Pawła mal. Stefan Barwicki (koniec XIX wieku). Liczne nagrobki z okresu XVI–XVII wieku. Wyposażenie barokowe i rokokowe z XVII–XVIII wieku.