Z Wikipedii
Książęta kujawscy
Z dzielnicy mazowieckiej
| 1267-1287 |
Siemomysł (brat, w Kujawach Inowrocławskich, 1268-1278 strata Bydgoszczy, 1271-1278 na wygnaniu) |
| 1287-1294 |
Salomea Pomorska (żona, regentka, zm. ok. 1313) |
| 1287-1320/24 |
Leszek (syn, razem z braćmi, w 1296 w Gdańsku, od 1296 w Wyszogrodzie, od 1300 lennik Wacława II, 1303 sprzedaż ziemi michałowskiej, 1303-1312 w niewoli czeskiej, w wyniku podziału w 1314 roku w części księstwa z Inowrocławiem, od 1312 lennik Polski, abdykował, zm. ok. 1340) |
| 1287-1338/39 |
Przemysł (brat, razem z braćmi, od 1300 lennik Wacława II, 1303-1305 w Dobrzyniu, od 1306 lennik Polski, 1306-1309 współzarządca Pomorza (z ramienia Łokietka), w wyniku podziału 1314 w Bydgoszczy i Wyszogrodzie, od 1320/24 w ponownie w Inowrocławiu, od 1327 w wyniku zamiany i rezygnacji z Inowrocławia książę sieradzki) |
| od 1327 |
Inowrocław do korony Polskiej |
| od 1338/39 |
Sieradz do korony Polskiej |
| 1267-1300 |
Władysław Łokietek (syn Kazimierza I, razem z braćmi Kazimierzem II i Siemowitem w Brześciu Kujawskim i Dobrzyniu, od 1288 samodzielne rządy w Brześciu, od 1288 w Sieradzu, 1289-1292 w Sandomierzu, od 1292 lennik czeski, 1293-1295 regent w Dobrzyniu, od 1294 w Łęczycy, od 1296 w Wielkopolsce i na Pomorzu Gdańskim, 1300 wygnany) |
| 1300-1305 |
dzierżawy Władysława I Łokietka, do Wacława II |
[edytuj] Królestwo polskie
| 1304-1333 |
Władysław Łokietek (ponownie, od 1304 w Sandomierzu, od 1305 w Sieradzu, Łęczycy, Brześciu, od 1306 w Krakowie, od 1306 zwierzchnictwo nad Inowrocławiem i Dobrzyniem, 1306-1309 na Pomorzu, od 1314 w Wielkopolsce, od 1320 król Polski, 1327 w wyniku zamiany rezygnacja z Sieradza i Łęczycy (Łokietek był nadal zwierzchnikiem senioralnym tych ziem) w zamian za lenny do tej pory Inowrocław i Dobrzyń, od 1329 strata Dobrzynia, od 1332 strata Inowrocławia i Brześcia Kujawskiego) |
| 1333-1370 |
Kazimierz III Wielki (syn, król Polski, od 1338/39 bezpośrednio w Sieradzu, od 1340/49 w księstwie Halickim, od 1343 na Kujawach i Dobrzyniu, od 1351 bezpośrednio w Łęczycy, od 1351 w Wiznie, od 1351 senior na Mazowszu, 1351-1352 bezpośrednio w Płocku (potem władca zwierzchni), od 1363/64 bezpośrednio w Gniewkowie, od 1366 w księstwie Włodzimierskim, od 1368 w Santoku (lenno), Wałczu i Czaplinku) |
| 1267-1312 |
Siemowit (brat, od około 1287 samodzielny książę dobrzyński, 1293-1295 w niewoli litewskiej, od 1300 lennik Wacława II, od 1306 dziedziczny lennik Polski, 1303-1305 pozbawiony władzy) |
| 1312-1316 |
Anastazja Halicka (regentka) |
| 1312-1316 |
Leszek (syn, razem z braćmi) |
| 1312-1351/52 |
Władysław Garbaty (brat, rządził razem z braćmi, 1327 w wyniku zamiany i rezygnacji z Dobrzynia - książę łęczycki, od 1328 samodzielnie, od 1343 w wyniku pokoju kaliskiego ponownie powrót do Dobrzynia, w Łęczycy do 1349 roku) |
| 1312-1328 |
Bolesław (brat, rządził razem z braćmi, 1327 w wyniku zamiany i rezygnacji z Dobrzynia - książę łęczycki) |
| od 1351/52 |
Dobrzyń nad Wisłą do korony Polskiej |
| od 1349 |
Łęczyca do korony Polskiej |
Uwaga! Daty w wielu przypadkach są tylko orientacyjne. Uwzględniono te księstwa, nad którymi panowali odrębni książęta. Zostawiono Wacława II i Wacława III z rodu Przemyślidów, aby nie powodować przerw chronologicznych. Również przynależność niektórych ziem do poszczególnych Piastowiczów może być dyskusyjna.
[edytuj] Zobacz też
