Kwas pirogronowy
Z Wikipedii
Kwas pirogronowy | |||
|
|||
Ogólne informacje | |||
Nazwa systematyczna | kwas 2-oksopropanowy | ||
Wzór sumaryczny | C3H4O3 | ||
SMILES | CC(=O)C(=O)O | ||
Masa molowa | 88,0621 g/mol | ||
Właściwości | |||
Gęstość i stan skupienia | 1,267 g/cm3 ; ciecz | ||
Temperatura topnienia | 11,5 °C (284,65 K; ±0,5°) | ||
Temperatura wrzenia | 165 °C (438,15 K) | ||
Niebezpieczeństwa | |||
Klasyfikacja UE | Treść oznaczeń: C - silnie żrący |
||
Zwroty ryzyka | R: 34 | ||
Zwroty bezpieczeństwa | S: 26-27-36/37/39 | ||
Numer RTECS | UZ0829800 | ||
Jeżeli nie podano inaczej, dane dotyczą warunków standardowych (25°C, 1000 hPa) |
Kwas pirogronowy (nazwa systematyczna: kwas 2-oksopropanowy, wzór ogólny CH3COCOOH) to organiczny związek chemiczny z grupy α-ketokwasów.
Kwas pirogronowy powstaje jako produkt metabolizmu węglowodanów, w trakcie procesu nazywanego glikolizą. W środowisku komórki występuje w formie zdysocjowanej jako jon pirogronianowy (pirogronian). Cząsteczka glukozy pęka przechodząc w dwa jony pirogronianowe. Następnie pirogronian jest wykorzystywany przez organizm jako źródło energii na dwa sposoby:
- przy wystarczającej ilości tlenu zachodzi cykl Krebsa, w wyniku którego zostaje on rozłożony do wody i dwutlenku węgla
- przy niewystarczającej ilości tlenu jest rozkładany do kwasu mlekowego w przypadku zwierząt i etanolu w przypadku roślin i bakterii.
Pirogronian jest również wykorzystywany w organizmie do syntezy glukozy - jest podstawowym substratem w procesie glukoneogenezy.