Ludwik Stomma
Z Wikipedii
Ludwik Stomma (ur. 1950) - antropolog kultury, etnolog, publicysta, profesor Sorbony. Syn Stanisława Stommy.
Wykładał na Uniwersytecie Warszawskim, KUL-u, Uniwersytecie Jagiellońskim, pracował w Instytucie Sztuki PAN. W 1981 wyjechał do Francji. Od 1983 jest profesorem Sorbony. Wydał 14 książek, w tym 4 naukowe, 2 książki dla dzieci, a także książki historyczne i biograficzne.
Od 1990 stały felietonista tygodnika Polityka. Publikuje także w Kuchni, Motomagazynie, Elle, Hustlerze i Cosmopolitan. Jest autorem zbioru felietonów pt. "Nalewka na czereśniach" oraz "Słownik polskich wyzwisk, inwektyw i określeń pejoratywnych".
W 1991 roku (Etnografia Polska T.35 z.1) ukazała się recenzja (a właściwie polemika) trzech autorów (A.Lebeuf, M.S.Ziółkowski i R.M.Sadowski z Zakładu Antropologii Historycznej IA UW) pracy doktorskiej Ludwika Stommy, w której podważano jej naukową wartość[1].
[edytuj] Dzieła
- Antropologia kultury wsi polskiej XIX w. (1986; II wyd. rozsz. 2002, ISBN 83-917096-0-4)
- Dzieje smaku (2004, ISBN 83-86944-44-7)
- Francuska miłość (2004, ISBN 83-7163-464-1)
- Królów Polski przypadki (1993, ISBN 83-7066-536-5)
- Królów Francji wzloty i upadki sposobem antropologicznym wyłożone
- Nalewka na czereśniach (wybór felietonów z "Polityki", 2000, ISBN 83-86944-29-3)
- Paryskie spacery
- Poczet polityków polskich XX wieku
- Polskie złudzenia narodowe (2006, ISBN 83-86944-61-7)
- Polskie złudzenia narodowe Księgi wtóre (2007, ISBN 978-83-86944-66-8)
- Sławnych Polaków uczucia i śluby (2004)
- Z owsa ryż
- Życie seksualne królów Polski i inne smakowitości
- Kobiet czar...
- Żywoty zdań swawolnych
- Słownik polskich wyzwisk, inwektyw i określeń pejoratywnych
- Antologia poezji głupich i mądrych Polaków w Ludwika Stommy wyborze (autor wyboru; 1995, ISBN 83-7066-656-6)
- Paryż za dwa Ludwiki. Przewodnik po Paryżu cieni i smaków (razem z L. Lewinem; 1995, ISBN 83-7066-657-4)
[edytuj] Link zewnętrzny
Przypisy
- ↑ Najważniejszym punktem owej polemiki było zarzucenie fałszerstwa tzw. obserwatorium w Skordiowie, które to miało świadczyć o wiedzy astronomicznej zachowanej na polskiej wsi i co było dowodem tez pracy doktorskiej Ludwika Stommy
