Malarstwo wazowe
Z Wikipedii
 |
Ten artykuł wymaga uzupełnienia źródeł podanych informacji. Aby uczynić go weryfikowalnym, należy podać przypisy do materiałów opublikowanych w wiarygodnych źródłach. |
Malarstwo wazowe – wykonywane na naczyniach ceramicznych malunki, szczególnie obecne w kulturze helleńskiej. Stanowią one źródło wiedzy o rozwoju cywilizacyjnym i historii miejsca, z którego pochodzą. Pozwalają badaczom określić technikę, czas i miejsce wyrobu naczynia, a także kierunek artystyczny, w jakim rozwijał się dany styl. Dostarczają informacji o zwyczajach panujących na terenie, z którego pochodzą; mitologii, wojnach i uzbrojeniu, sposobach walki i polowań.
Ceramika malowana zajmowała szczególnie ważne miejsce w wytwórczości artystycznej starożytnych Greków, aż po IV wiek p.n.e.. Była elementem kultury greckiej, wyróżniającym ją spośród innych kultur - w żadnej innej cywilizacji starożytnej malunki dekorujące naczynia nie posiadały takiego bogactwa motywów i tak wysokiego poziomu artystycznego (zob. sztuka starożytnej Grecji). Twórcy greckich malunków wazowych pozostali zazwyczaj jednak nieznani. Nadaje im się więc imiona związane z namalowanymi przez nich scenami (np. Malarz Amazonki), z miejscem znalezienia wazy (np. Malarz z Dipylonu), z nazwiskiem archeologa – odkrywcy wazy (np. Malarz Hirschfelda), czy miejscem, w którym wystawiona jest waza jak w przypadku Malarza Berlińskiego. Jednymi z niewielu twórców, których imię jest znane, są Eksekias i Sofilos.
[edytuj] Style malarstwa wazowego
Pośród różnych stylów malarstwa wazowego, takich jak styl geometryczny (wazy dipylońskie), ceramika orientalizująca (koryncka) szczególne miejsce zajęło ze względu na swą długo owianą tajemnicą technikę wyrobu, malarstwo czarno i czerwonofigurowe. Style odpowiadają nie tylko zmianom w technice wyrobu, ale i różnorodności w dziedzinie formy dekoracji, które związane były z charakterem sztuki danego okresu. Pozostałe style to:
