Maria Charlotta Koburg

Z Wikipedii

Maria Charlotta Amelia Augusta Wiktoria Klementyna Leopoldyna Koburg (ur. 7 czerwca 1840 w Brukseli, zm. 19 stycznia 1927 w Meise) – księżniczka belgijska, cesarzowa Meksyku z dynastii Koburgów. Córka króla Belgów Leopolda I i Ludwiki Marii (córki króla Francuzów - Ludwika Filipa I, z dynastii Burbonów Orleańskich).

27 lipca 1857 wyszła za mąż za arcyksięcia austriackiego - Maksymiliana z dynastii Habsburgów, brata cesarza Franciszka Józefa. 10 kwietnia 1864 została koronowa na cesarzową Meksyku. Razem z mężem adoptowała Agustína de Iturbide y Green i jego kuzyna Salvadora de Iturbide y de Marzán - wnuków poprzedniego cesarza Meksyku Agustina de Iturbide. Młodemu Agustinowi para nadała tytuł jego wysokość, książę Iturbide i zamierzała uczynić go swoim dziedzicem. Cesarzowa nie była zadowolona z decyzji męża o adopcji wnuków poprzedniego władcy. Widziała w tym oficjalne potwierdzenie swojej niemożności wydania na świat dziecka, więc do swych adoptowanych dzieci czuła nienawiść. Jednak mimko to bardzo zaprzyjaźniła się z ciotką następcy tronu, księżniczką Józefiną, siostrą cesarza Iturbide.

Gdy w Meksyku wybuchła rewolucja, Charlotta udała się do Europy, szukając pomocy, jednak takiej nie otrzymała. Jej męża rozstrzelano 19 czerwca 1867. Cesarzowa nie umiejąc pogodzić się z tragedią popadła w otępienie, z którego nie otrząsnie się aż do śmierci. Ona sama już nigdy nie powróciła do Meksyku. Zmarła w belgijskim Meise.