Matthias Platzeck

Z Wikipedii

Matthias Platzeck (pol. Maciej Płaczek) (ur. 29 grudnia 1953 w Poczdamie), polityk niemiecki, premier landu Brandenburgia, były przewodniczący Socjaldemokratycznej Partii Niemiec (SPD).

Jest synem lekarza. Studiował cybernetykę na Politechnice w Illmenau, którą ukończył w 1979 z dyplomem inżyniera elektrotechnika. Pracował w instytucjach zajmujących się higieną i ochroną zdrowia. Jednocześnie zaangażował się w działalność ekologiczną; członek Liberalno-Demokratycznej Partii Niemiec, w 1989 był w gronie inicjatorów powołania Partii Zielonych NRD i z jej ramienia wszedł do rządu Hansa Modrowa (od lutego do kwietnia 1990) jako minister bez teki. W marcu 1990 został wybrany na deputowanego do Izby Ludowej NRD, gdzie kierował frakcją parlamentarną Bündnis 90; po zjednoczeniu Niemiec w październiku t.r. wraz z grupą deputowanych do Izby Ludowej przeszedł do pracy w Bundestagu.

W tym samym czasie Platzeck został wybrany do parlamentu lokalnego (Landtagu) Brandenburgii; w latach 1990-1994 pełnił funkcję ministra ochrony środowiska w rządzie Brandenburgii kierowanym przez Manfreda Stolpego. Odszedł z funkcji ministerialnej po konflikcie z liderem lokalnej struktury Partii Zielonych Günterem Nooke w 1994, ale jeszcze w tym samym roku po wyborach premier Stolpe powołał go ponownie na poprzednie stanowisko, tym razem jako bezpartyjnego. Rozgłos Platzeckowi przyniosła powódź latem 1997, kiedy wielokrotnie wypowiadał się w telewizji. Z ramienia Brandenburgii zasiadał w Bundesracie w latach 1991-1998.

W czerwcu 1995 został członkiem SPD, trzy lata później szefem struktur partyjnych w Brandenburgii. Wszedł także do kierownictwa krajowego SPD. W 1998 nie przyjął propozycji kanclerza Gerharda Schrödera wejścia do jego rządu, stanął natomiast do wyborów na nadburmistrza Poczdamu. Po zwycięstwie wyborczym złożył funkcję ministra środowiska w rządzie Brandenburgii i w listopadzie 1998 objął stanowisko nadburmistrza. W czerwcu 2002 po przejściu Manfreda Stolpego do rządu centralnego został nowym premierem Brandenburgii; zasiadał również ponownie w Bundesracie, sprawując w nim od listopada 2004 do października 2005 rotacyjne przewodnictwo.

W listopadzie 2005 został wybrany na przewodniczącego SPD w miejsce ustępującego Franza Münteferinga. Po niespełna pół roku 10 kwietnia 2006 zrezygnował z funkcji przewodniczącego z powodu postępującej utraty słuchu i innych problemów zdrowotnych.