Mieczysław Gogacz
Z Wikipedii
Mieczysław Gogacz (ur. 1926 w Nadróży koło Włocławka), filozof polski.
Początkowo związany z Katolickim Uniwersytetem Lubelskim, później z Akademią Teologii Katolickiej, gdzie był w latach od 1967 do 1997 roku kierownikiem Katedry Historii Filozofii Starożytnej i Średniowiecznej oraz Uniwersytetem Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie, gdzie pracował w Katedrze Historii Filozofii. Wykładał również na Uniwersytecie Warszawskim, w warszawskiej Akademii Medycznej i w Wojskowej Akademii Technicznej.
Autor kilkudziesięciu książek oraz kilkuset artykułów o tematyce filozoficznej lub pedagogicznej.
Ważniejsze publikacje:
- Problem istnienia Boga u Anzelma z Canterbury i problem prawdy u Henryka z Gandawy (1961),
- On ma wzrastać (1965),
- Obrona intelektu (1969),
- Ważniejsze zagadnienie metafizyki (1973),
- Wokół problemu osoby (1974),
- Błędy brata Ryszarda (1975),
- Poszukiwanie Boga (1976),
- Filozoficzne aspekty mistyki (1985),
- Szkice o kulturze (1985),
- Modlitwa i mistyka (1987),
- Wprowadzenie do etyki (1993),
- Platonizm i arystotelizm. Dwie drogi metafizyki (1996).
W 1996 roku został odznaczony papieską Komandorią z Gwiazdą św. Sylwestra.
Współzałożyciel Naukowego Towarzystwa Tomistycznego.
[edytuj] Linki zewnętrzne
- Wybrane książki Mieczysława Gogacza w PDF - na stronach Katedry Historii Filozofii Starożytnej i Średniowiecznej UKSW
