Moc znamionowa
Z Wikipedii
Moc znamionowa (ang. nominal power) - jest to wartość znamionowa mocy, przy której urządzenie pracuje prawidłowo i zgodnie z normami lub zaleceniami producenta. Wartość ta zazwyczaj podawana jest na tabliczce znamionowej na obudowie urządzenia razem z innymi parametrami istotnymi dla pracy danego urządzenia. Zazwyczaj oznaczana jest symbolem PN i podawana w watach (W) lub koniach mechanicznych (KM).
[edytuj] Moc znamionowa rezystora
Moc znamionowa rezystora jest to największa dopuszczalna moc wydzielana na rezystorze przy pracy ciągłej przy temperaturze otoczenia mniejszej niż +70°C (dla niektórych typów +40°C).
Wartości mocy znamionowej są znormalizowane. Odpowiedni szereg posiada następujące wartości 0.125, 0.25, 0.5, 1, 2 W itd.
[edytuj] Moc znamionowa zasilacza
Moc znamionowa zasilacza jest to moc, którą zasilacz może dostarczać w sposób ciągły przy jednoczesnym zachowaniu pełnej wydajności i wszystkich parametrów zawartych w katalogu i dopuszczeniach bez przekroczenia dopuszczalnej temperatury.
[edytuj] Moc znamionowa silnika
Moc znamionowa silnika jest to moc użyteczna, wydawana na wale silnika. W przypadku silników elektrycznych zaprojektowanych do pracy dorywczej lub przerywanej określa się kilka różnych wielkości mocy znamionowych - zależnie od przyjętego cyklu pracy i cyklu postoju silnika. Dla silników elektrycznych wyróżnia się także moc czynną znamionową pobieraną, w przypadku silników trójfazowych wyrażaną wzorem:
Artykuł wymaga poszerzenia. Do artykułu należy dodać: wyjaśnienie występujących we wzorze symboli. |