Piekło
Z Wikipedii
W eschatologiach religii uznających życie pozagrobowe, piekło to miejsce przebywania lub stan dusz zmarłych, potępionych za grzechy lub winy wobec bogów popełnione na ziemi.
- W religiach pierwotnych i starożytnych piekło było umiejscawiane przeważnie pod ziemią, a wyobrażenia doznawanych w nim kar były kształtowane na wzór doczesnych cierpień człowieka (głód, pragnienie, tortury, ból, płacz i inne). Także siedziba złych duchów.
- W wierzeniach Słowian piekło - jako miejsce pobytu wyłącznie dusz potępionych - nie występowało (istniała natomiast podziemna kraina zaświatów zwana Nawiami, do której trafiała zdecydowana większość dusz po śmierci).
- W judaizmie obok podziemnego miejsca dla przebywania wszystkich zmarłych (szeol), istnieje pojęcie miejsca kary dla potępionych (Gehenna).
- W chrześcijaństwie i islamie piekło jest stanem potępionych aniołów i zmarłych ludzi, na zawsze pozbawionych daru oglądania Boga (poena damnationis), dręczonych cierpieniami fizycznymi (poena sensus) i wyrzutami sumienia (poena vermis).
- W buddyzmie istnieje 16 piekieł (w tym 8 gorących i 8 zimnych), jednak chociaż okres przebywania w nich może być niezmiernie długi, to jednak jest ograniczony.
[edytuj] Piekło w sztuce
W malarstwie wizerunki piekła z dużą fantazją przedstawiał Hieronim Bosch (zobacz) (zobacz)
Najbardziej znany literacki obraz piekła to Boska Komedia Dantego.
Piekło (i jego mieszkańcy) są częstym tematem przysłów.
[edytuj] Zobacz też:
[edytuj] Bibliografia
- Jerzy Prokopiuk,Nieba i piekła, 2001, Uraeus, ISBN 83-85732-95-0
