Polesie Zachodnie
Z Wikipedii
Polesie Zachodnie | |
Zasięg regionu w obrębie Polski |
|
Megaregion | Niż Wschodnioeuropejski |
Prowincja | Niż Wschodniobałtycko-Białoruski |
Podprowincja | Polesie |
Makroregion | Polesie Zachodnie |
Zajmowane jednostki administracyjne |
Polska: - woj. lubelskie Białoruś Ukraina |
Polesie Zachodnie (Polesie Podlaskie, Polesie Lubelskie) (845.1), makroregion fizycznogeograficzny, stanowi północno-zachodnią część Polesia, w lewym dorzeczu Bugu. Pod względem geologicznym należy do platformy prekambryjskiej – na północy skały prekambru są przykryte utworami jury, kredy i kenozoiku, na południu utworami paleozoiku, z karbońskimi złożami węgla kamiennego (Lubelskie Zagłębie Węglowe), a także osadami jury, kredy i kenozoiku.
Występowanie na powierzchni lub na małych głębokościach rozpoznanych margli wieku kredowego przyczyniło się do rozwoju na Polesiu Zachodnim zjawisk krasowych. Powstało jedyne w Polsce skupienie jezior pochodzenia krasowego lub termokrasowego na Równinie Łęczyńsko-Włodawskiej (największe jez. Uściwierz, in.: Łukie, Bikcze, Krasne, najgłębsze – Piaseczno, 38,8 m). Znaczną powierzchnię (ponad 300 km²) zajmują torfowiska (największe Krowie Bagno oraz Bagno Bieleckie).
W 1990 utworzono na terenach Polesia leżących w Polsce Poleski Park Narodowy.
Zaklęsłość Łomaska • Równina Kodeńska • Równina Parczewska • Zaklęsłość Sosnowicka • Garb Włodawski • Równina Łęczyńsko-Włodawska • Polesie Brzeskie