PWS-5

Z Wikipedii

PWS-5 (dane PWS-5t2)
Dane podstawowe
Państwo	Polska
Producent	Podlaska Wytwórnia Samolotów
Typ	samolot towarzyszący
Konstrukcja	dwupłat o konstrukcji drewnianej, podwozie klasyczne – stałe
Załoga	2 (pilot, obserwator)
Historia
Data oblotu	28 grudnia 1928
Lata produkcji	1928 – 1929
Dane techniczne
Napęd	1 silnik gwiazdowy, 9-cylindrowy Škoda-Wright Whirlwind J5B
Moc	220 KM (162 kW)
Wymiary
Rozpiętość	9,00 m
Długość	6,78 m
Wysokość	2,90 m
Powierzchnia nośna	25,00 m²
Masa
Własna	787 kg
Startowa	1 180 kg
Osiągi
Prędkość maksymalna	155 km/h
Prędkość minimalna	60 km/h
Prędkość wznoszenia	7,7 m/s
Pułap	3 300 m
Zasięg	550 km
Dane operacyjne
Uzbrojenie
1 karabin maszynowy Lewis wz. 23 kal. 7,69 mm (ruchomy umieszczony na obrotnicy w kabinie obserwatora)
Użytkownicy
Polska

PWS-5 (PWS-7) – polski samolot towarzyszący. Opracowany i zbudowany w 1928 roku w Podlaskiej Wytwórni Samolotów w Białej Podlaskiej.

[edytuj] Historia

Na przełomie 1927/1928 roku inżynierowie Aleksander Grzędzielski i August Bobek-Zdaniewski z Podlaskiej Wytwórni Samolotów rozpoczęli projektowanie samolotu PWS-5 (początkowo oznaczono go jako PWS-7). Był to dwumiejscowy samolot w układzie dwupłata o konstrukcji drewnianej. Po zatwierdzeniu projektu w 1928 roku przystąpiono do budowy trzech prototypów, zbudowano tylko dwa.

Pierwszy prototyp został oblatany w dniu 28 grudnia 1928 roku na lotnisku fabrycznym przez pilota Franciszka Rutkowskiego. Prototyp w czasie prób samolot wykazywał dobre właściwości pilotażowe. W lutym 1929 roku oblatano drugi prototyp, w którym wprowadzono kilka zmian w stosunku do pierwszego, zmiany to polegały głównie na zmianie środka ciężkości, pozostawieniu lotek tylko na górnym płacie. Drugi prototyp oznaczono jako PWS-5a. Próby statyczne tego prototypu wykazały słabą wytrzymałość jego konstrukcji. Po jej wzmocnieniu i poddaniu go próbą w Instytucie Badań Technicznych Lotnictwa w Warszawie latem w 1929 roku, stwierdzono zmniejszenie się osiągów z powodu zwiększania masy własnej. Mimo podejmowanych w wytwórni dalszych prób jego poprawy, ostatecznie zakończonych w listopadzie 1929 roku, nie uzyskano radykalnej poprawy osiągów prototypu.

Pomimo tego Departament Aeronautyki Ministerstwa Spraw Wojskowych (dowództwo polskiego lotnictwa wojskowego) zamówił niewielką serię 5 samolotów tego typu. Samoloty te oznaczono jako PWS-5t2 ((litera „t” była skrótem od wyrazu towarzyszący, cyfra „2” oznaczała liczbę załogi). Samoloty ten miał możliwość składania skrzydeł i mieścił się w bramce o szerokości 2 m i wysokości 2,7 m.

W sumie do końca 1929 roku zbudowano wszystkie 5 egzemplarzy seryjnych, a łączna produkcja tych samolotów wyniosła 7.

[edytuj] Użycie w lotnictwie polskim

W 1930 roku samoloty PWS-5t2 zostały przekazane po jednym egzemplarzu do różnych jednostek, m.in. do 63 eskadry obserwacyjnej we Lwowie i Rzecznej Eskadry w Pińsku. W jednostkach liniowych były eksploatowane krótko, ponieważ ich własności lotne były nie najlepsze. Samoloty wycofano i skierowano do szkół lotniczych, gdzie służyły jeszcze przez kilka lat do holowania rękawów i szkolenia strzelców pokładowych.

[edytuj] Opis techniczny

Samolot PWS-5 był dwumiejscowym samolotem towarzyszącym, dwupłatem o konstrukcji drewnianej. Podwozie klasyczne – stałe. Napęd – jeden silnik gwiazdowy, śmigło dwułopatowe początkowo drewniane.