Simon Harcourt, 1. hrabia Harcourt

Z Wikipedii

Simon Harcourt, 1. hrabia Harcourt (ur. 1714, zm. wrzesień 1777) - brytyjski generał i dyplomata.

Jako hrabia (earl) Harcourt odziedziczył po swym dziadku Simonie Harcourt tytuł wicehrabiego Harcourt w 1727 roku.

Harcourt kształcił się w Westminster School. W 1745, zebrał własny pułk i dołączył do armii na jego czele. Został potem guwernerem Księcia Walii (przyszły Jerzy III Hanowerski). Gdy ten został królem Jerzym III, Harcourt został specjalnym ambasadorem (1761) w Księstwie Mecklenburg-Strelitz by negocjować warunki mariażu Jerzego z księżniczka Charlotte, którą zabrał do Anglii.

W latach 1768-1772 ambasador brytyjski w Paryżu. W roku 1772 został generałem. W tym samym roku zastąpił Lorda Townsenda jako Lord namiestnik Irlandii (Lord Lieutenant of Ireland), którym był do roku 1777.

[edytuj] Źródła

• Horace Walpole, Memoirs of the Reign of George II (3 vols., 2nd ed., London, 1847), Memoirs of the Reign of George III (4 vols., London, 1845, 1894)
• Henry Grattan, Memoirs of the Life and Times of the Right Hon. H. Grattan (5 vols, London, 1839-1846)
• Francis Hardy, Memoirs of J Caulfield, Earl of Charlemout (2 vols., London, 1812)
• Sir John Bernard Burke, Genealogical History of Dormant and Extinct Peerages (London, 1883)