The Faces
Z Wikipedii
Zespół The Faces powstał w roku 1969. Po odejściu Steviego Marriota (który stworzył własny zespół Humble Pie) pozostali członkowie poprosili byłego basistę zespołu Jeff Beck Group aby został w ich zespole gitarzystą i wokalistą, na to pierwsze Ronnie wyraził zgodę, a na wokalistę zaproponowała wtedy jeszcze mało znanego Roda Stewarta. W taki sposób powstał zespół The Faces. Ze starej nazwy wyrzucono pierwszy człon "small". Grupa nagrała wiele znanych piosenek takich jak : Stay with Me; Maggie May; You can Make Me Dance, Sing or Anything, I'd Rather go Blind. Zespół bardzo szybko wspinał się na szczyty list po obu stronach globu. Miejscami miał większą popularność od chociażby słynnego zaprzyjaźnionego zespołu The Rolling Stones. W 1971 r. zaczęły się pierwsze problemy w zespole. Rod Stewart w 1969 r. podpisał kontrakt, który mówił o wydaniu przez Roda 3 solowych albumów. Wszystkie utwory, które grali i tworzyli The Faces zostały przypisane Stewartowi. Zespół zostawał w cieniu wielkiej gwiazdy, jaką był Rod Stewart. Po wydaniu w 1971 r. przez Stewarta płyty "Every Picture Tells a Story" z wielkim hitem "Maggie May" znanym po obu stronach globu, zaczęły sie pierwsze poważniejsze kłotnie w zespole. W 1973 r. napięcia nie wytrzymał basista Ronnie Lane i opuścił zespół. Jego miejsce zajął Japończyk Tetsu Yamauchi. W 1974 r. The Faces dali ostatni koncert, wystąpił wtedy z nimi gościnnie gitarzysta zespołu the Rolling Stones Keith Richards. W 1975 r. Ronnie Wood dołączył do zespołu The Rolling Stones. W grudniu 1975 r. Stewart ogłosił oficjalny rozpad zespołu, mimo że zespół praktycznie nie istniał już od ponad roku. Perkusista [Kenney Jones]] przyłączył się do zespołu The Who, w którym zajął miejsce tragicznie zmarłego perkusisty Keitha Moona. Ian McLagan otrzymał również propozycję przyłączenia się do The Who, jednak odmówił, ponieważ był wtedy na turnee z Rolling Stonesami. W późniejszym czasie stworzył własny zespól, w którym gra do dzisiaj.
[edytuj] Dyskografia
- First step (1970)
- Long Player (1971)
- A Nod Is as Good as a Wink...To a Blind Horse (1971)
- Ooh La La... (1973)
- Coast to Coast: Overture and Beginners (1974) (Official live album)
[edytuj] Single
- "Flying" / "Three Button Hand Me Down" (February 1970) (billed as 'The Small Faces')
- "Wicked Messeger" / (April 29, 1970)
- "Had Me A Real Good Time" / "Rear Wheel Skid" (October 21, 1970)
- "Maybe I'm Amazed" / "Oh Lord, I'm Browned Off" (March 1971)
- "Stay With Me" / "You're So Rude" (December 1971) #6 UK #17 US
- "Cindy Incidentally" / "Skewiff (Mend the Fuse)" (February 14, 1973) #2 UK
- "Ooh La La" / "Borstal Boys" (June 6, 1973)
- "Oh! No Not My Baby" / "Jodie" (August 1973) (Side "A" credited to Rod Stewart, Side "B" credited to Faces)
- "Pool Hall Richard" / "I Wish It Would Rain" (November 1973) #8 UK
- "You Can Make Me Dance, Sing Or Anything" / "As Long As You Tell Him" (November 1974) #12 UK
- Faces (EP) (1977) #41 UK
