The Game (raper)
Z Wikipedii
| The Game | |
 |
|
| Imię i nazwisko | Jayceon Terrell Taylor |
| Pseudonim | Chuck Taylor, Hurricane Game, Murda Game |
| Data i miejsce urodzenia | 27 listopada 1979 Compton  Kalifornia, USA |
| Gatunek | rap westcoast rap gangsta rap |
| Zawód | raper, aktor |
| Aktywność | 2001 – nadal |
| Wytwórnia płytowa | Get Low, Aftermath, G-Unit, Interscope, Geffen, The Black Wall Street |
| Powiązania | Black Wall Street, Dr. Dre, Snoop Dogg, Lil Wayne, Xzibit, Nas, DMX, Kanye West, Nu Jerzey Devil, Juice |
| Strona internetowa | |
Jayceon Terrell Taylor (ur. 29 listopada 1979 w Los Angeles), lepiej znany jako The Game, to amerykański raper z Geffen Records. The Game stał się sławny w 2005 po sukcesie jego albumu "The Documentary" i dwukrotnej nominacji do nagrody Grammy. The Game jest jedynym raperem z zachodu, który wydał multi-platynowy album. (The Documentary) od czasów "2001" Dr-a Dre, który został wydany późno w 1999 (chociaż album "Tha Last Meal" Snoop Dogga sprzedał się w dwóch milionach egzemplarzy, został zatwierdzony jako platyna).
Po wydaniu dwóch albumów, które zadebiutowały na pierwszych miejscach kilku list, między innymi Billboard 200, Game jest również znany z wielu beefów, w których wziął udział. Muzyka tworzona przez Game'a to podgatunek rapu, zwany gangsta rapem, który miał swoje początki w rodzinnej dzielnicy rapera, Compton.
Spis treści |
Życie i kariera
Wczesne lata
Jayceon Taylor urodził się w Los Angeles, w stanie Kalifornia. Jego matka to Lynette Baker, a ojciec George Taylor. Mieszkał w La Brea dopóki nie przeniosł się z rodziną do Compton, kiedy miał cztery lata. Po tym, jak jego starsza siostra oskarżyła ojca o molestowanie seksualne (Jayceon miał wtedy pięć lat), ich rodzina rozpadła się i spędził osiem lat z rodziną zastępczą w Carson. W wieku czternastu lat wrócił do swojej prawdziwej rodziny w Compton. Dorastał na terytorium gangu Crips znanym jako Santana Blocc i wkrótce dołączył Bloodów. Po ukończeniu Compton High School, krótko uczęszczał do Washington State University- w pierwszym semestrze wyrzucono go ze szkoły za posiadanie narkotyków. Po tych zdarzeniach zajął się sprzedażą narkotyków, a wieku osiemnastu lat zaczął naśladować swojego starszego brata (Big Fase 100), który był szefem Cedar Black Piru. W 2001 został pięciokrotnie postrzelony (w serce, brzuch, ręce i nogę) w trakcie handlowania narkotykami. Został przewieziony do szpitala. Zapadł w śpiączkę na trzy dni. W trakcie pobytu w szpitalu postanowił rozpocząć karierę raperską.
Początki kariery
Po przesłuchaniu znanych albumów hip-hopowych, Taylor zaplanował swoją karierę. Z pomocą brata, Big Fase'a, założył wytwórnię The Black Wall Street Records. Poza samym Game'em, znaleźli się w niej między innymi Glasses Malone, Vita i Nu Jerzey Devil. Wybrał pseudonim "The Game", bo tak nazywała go babcia z powodu jego zamiłowania do sportu. W 2002 został wydany jego pierwszego mixtape, "You Know What It Is Vol. 1", przez wytwórnię Get Low Recordz. Zanim Game znalazł się w wytwórni Aftermath, zainteresował się nim P. Diddy, jednak Dr. Dre zaproponował mu kontrakt wcześniej. W październiku 2004 roku, wydał swój pierwszy album, "Untold Story" dla Get Low Recordz. Sprzedał się 82000 kopii w pierwszych trzech miesiącach. Na płycie gościnnie wystąpili między innymi Sean T, Young Noble (z Outlawz) i JT The Bigga. Wystąpił również na mixtape'ach takich producentów jak DJ Kayslay, DJ Whoo Kid czy DJ Clue. Wkrótce raper wydał kolejnego mixtape'a dla swej własnej wytwórni, "You Know What It Is Vol. 2". Wystąpił również w grze komputerowej "NBA Live 2004" w piosence skomponowanej przez Fredwrecka, "Can't Stop Me".
Współpraca z 50 Centem
The Game miał kontrakt z wytwórnią Aftermath Entertainment, Dr. Dre i właściciel wytwórni Interscope, Jimmy Iovine postanowili, że będzie pracował z 50 Centem i G-Unit, stwierdzili bowiem, że to zwiększy zainteresowanie fanów zarówno Game'em, jak i G-Unit. Wkrótce wystąpił na klipach u 50 Centa, Lloyda Banksa, Young Bucka i Fabolousa. Po raz pierwszy pojawił się na klipie "In Da Club", tańcząc z dziewczyną. Nawet zaczynając karierę został w mieszany w beefy G-Unit z Joe Buddenem, Ja Rule i Memphis Bleekiem. W 2004, przed wydaniem swojego pierwszego singla, "Westside Story", wystąpił na singlu Jima Jonesa, "Certified Gangstas".
Początkowo tytuł "The Documentary" brzmiał "Nigga Wit' An Attitude Volume 1" (co można usłyszeć w tekście "Dreams"), jednak został zmieniony na żądanie wdowy po Eazy-E. Głównymi producentami "The Documentary" byli Dr. Dre i 50 Cent. Przebojowe single "How We Do" i "Hate It or Love It" wkrótce zostały nominowane do nagrody Grammy. Album zadebiutował na pierwszym miejscu listy Billboard 200 i był dziesiątym najlepiej sprzedającym się albumem w USA w 2005 roku. W Wielkiej Brytanii zadebiutował na siódmym miejscu. Na całym świecie sprzedano około pięciu milionów kopii.
Z powodu beefu z 50 Centem, Game opuścił Aftermath Entertainment i zaczął pracę dla Geffen Records, by nie mieć żadnych zobowiązań wobec G-Unit. "Doctor's Advocate" został wydany 14 listopada 2006 roku. Data wydania albumu została przełożona przez Game'a, aby udowodnić, że może on odnieść sukces bez pomocy Dre i 50 Centa. Game początkowo zapowiedział w magazynie XXL, że na płycie pojawi się kilka produkcji Dre, jednak podczas wywiadu na stacji Power 105 zapowiedział, że na albumie nie znajdzie się ani jedna (pozostały jednak niewydane utwory wyprodukowane przez Dre dostępne w Internecie, nie zostało wyjaśnione, czemu nie ukazały się na "Doctors Advocate"). Album zadebiutował na pierwszym miejscu listy Billboard 200, sprzedając się w ponad 358 tysiącach egzemplarzy w pierwszym tygodniu.
W maju 2007 roku, w trakcie kręcenia filmu "Beef IV", Game powiedział, że jego trzeci album prawdopodobnie będzie jego ostatnim.
Beefy
Już przed wydaniem "The Documentary", The Game był wmieszany w wiele beefów. Rywalizował między innymi ze Suge Knightem z Death Row Records, Ja Rule'm, Joe Buddenem, Yukmouth, również z Jay'em-Z, Memphis Bleekiem i Young Gunz z Roc-A-Fella Records. Szczególnie znany z beefu z 50 Centem i G-Unit. The Game był również w niewielkim stopniu skłócony z Xzibitem, Guerilla Black, Bishopem Lamontem, Domination, Benzino i modelką Vidą Guerrą.
Joe Budden
Beef zaczął się, gdy 50 Cent skrytykował album Joego. Joe Budden w odpowiedzi nagrał kilka dissów skierowanych do G-Unit. The Game wcześniej nagrał freestyle'a dla DJ-a Clue i Joe Budden użył jego tekstu nie powiadamiając o tym autora i również dissując G-Unit. W odpowiedzi Game nagrał kilka utworów, w tym szczególnie znany "Buddens". Joe Budden wyśmiał występ Game'a w programie randkowym "Change of Heart". Później, na imprezie w Nowym Jorku, the rappers raperzy zakończyli beef, chociaż Game sugeruje w kilku piosenkach, że go wygrał.
Yukmouth
Yukmouth pierwszy raz spotkał Game'a, mając beef z G-Unit. The Game wydał diss skierowany do niego na podkładzie "I Got 5 on It", utworze, który Yukmouth nagrał będąc częścią Luniz. Yukmouth odpowiedział mu utworem, w którym wyśmiał występ rywala w programie "Change of Heart". Obaj wkrótce zdissowali się w utworze "Peace" pisząc swe zwrotki oddzielnie. Później Youkmouth odpowiedział w klipie freestyle'a na podkładzie z "Breathe" Fabolousa. Klip ukazuje mężczyznę prawdopodobnie mającego przypominać Taylora, który zostaje pobity i okradziony. W tym utworze Yukmouth mówi, że Game ma kolczyk w języku i, że został spoliczkowany przez Suge Knighta. Po "West Coast Peace Conference" obaj raperzy zakończyli beef.
Death Row Records
Beef pomiędzy Suge Knightem a Game'em zaczął się po tym, jak Yukmouth powiedział, że Game został spoliczkowany przez Knighta. Game odpowiedział na swojej stronie, że gdyby Suge Knight go dotknął, byłby "six feet deep" (martwy). Po "2005 BET Awards", niektórzy z członków Death Row zostali zaproszeni na impreze organizowaną przez Ciarę. Jeden z nich próbował ukraść łańcuch Game'a. W Miami na "2005 MTV Video Music Awards", Suge Knight został postrzelony przez nieznanego strzelca na imprezie u Kanyego Westa. Game powiedział, że nie ma z tym nic wspólnego. Wkrótce razem z innymi znanymi raperami z zachodu wziął udział w konferencji pokojowej kończońcej większość beefów na zachodnim wybrzeżu. Pomimo, że Suge Knight się na niej nie pojawił, jego beef z Game'em został zakończony.
Roc-A-Fella Records
Game zaczął beef z Roc-A-Fella Records prawie na początku swojej kariery. Nazwa wytwórni Memphis Bleeka (Get Low Records) była podobna do nazwy wytwórni, z którą kontrakt miał Game (Get Low Recordz). Game zdissował Bleeka w piosence "Bleek Is". Później, na singlu "Westside Story", The Game mówi "I don't do button-up shirts or drive maybachs", co zostało uznane za tekst skierowany do Jaya-Z. Później Jay-Z wystąpił na freestyle'u u na audycji Hot 97 u Funkmastera Flexa powtarzając wielokrotnie słowo "game" i wiele osób uznało, że jest to skierowane do Game'a. The Game w kilku utworach skierowanych na całe Roc-A-Fella Records. Podczas beefu między Game'em a artystami z Roc-A-Fella, na jego pierwszym albumie pojawiły się produkcję Kanyego Westa i Just Blaze'a, dwóch producentów z Roc-A-Fella. Na wywiadzie z Edem Loverem i Monie Love, The Game, że wcześniej przytoczony wers z "Westside Story" był skierowany do Ja Rule'a. Powiedział też, że szanuje Jaya-Z i nigdy nie dissowałby legendy. Później Jay-Z powiedział, że powtarzane słowo "game" było o samym "rap game" (hip-hopie), nie o raperze. Game wciąż nagrywał dissy skierowane do Memphis Bleeka i Young Gunz, jednak powoli sytuacja między nimi zaczęła się poprawiać.
G-Unit
Wczesnie w 2005, jeszcze przed wydaniem "The Documentary", zaczął się beef Game'a z G-Unit. Wkrótce po wydaniu albumu, 50 Cent powiedział, że Game nie był lojalny wobec G-Unit i nie brał udziału w beefach grupy, a przede wszystkim współpracował z ich wrogami, między innymi Nasem i Jadakissem.
50 Cent również stwierdził, że za mało zarabia na "The Documentary", gdyż, jak powiedział, napisał sześć utworów, jednak Game temu zaprzeczył. W czasie beefu jeden z sojuszników Game'a został postrzelony podczas występu w Hot 97. Kiedy sytuacja zaczęła się pogarszać, 50 Cent i The Game planowali zorganizowanie konferencji pokojowej. Niektórzy fani stwierdzili, że beef zaczął się tylko po to, żeby zwiększyć sprzedaż albumów obu raperów ("The Documentary" i "The Massacre"), który zostały niedawno wydane. Wkrótce jednak G-Unit wkrótce kontynuowało beef, mówiąc, że bez ich wsparcia, kolejny album Game'a nie sprzeda się tak jak poprzedni. The Game odpowiedział w trakcie występu na Summer Jam i rozpowszechnił hasło G-Unot będące przekształceniem nazwy G-Unit.
W czasie występu na Summer Jam, The Game odpowiedział w utworze "300 Bars and Runnin'", dissie skierowanym do G-Unit i członków Roc-A-Fella Records umieszczonym na mixtape'ie "You Know What It Is Vol. 3". 50 Cent odpowiedział w klipie "Piggy Bank", na którym Game pojawił się jako figurka "Mr. Potato Head" (wykonana z ziemniaka). The Game dwa kolejne mixtape'y- "Ghost Unit" i mixtape/DVD "Stop Snitchin, Stop Lyin".
Dyskografia
Zobacz więcej w osobnym artykule: Dyskografia The Game.- 2005: The Documentary
- 2006: Doctor's Advocate
- 2008: LAX
Filmografia
| Rok | Tytuł | Rola | Uwagi |
|---|---|---|---|
| 2004 | Grand Theft Auto: San Andreas | B-Dup | gra komputerowa, udzielił swojego głosu |
| Life in a Day: The DVD | jako on sam | mała rola | |
| 2005 | The Documentary DVD | jako on sam | |
| Beef 3 | jako on sam | mała rola | |
| 2006 | Stop Snitchin, Stop Lyin' DVD | jako on sam | |
| Waist Deep | Big Meat | ||
| Doctor's Advocate DVD | jako on sam | ||
| 2007 | Def Jam: Icon | jako on sam | gra komputerowa, udzielił swojego głosu |
| Tournament of Dreams | Troy | ||
| Beef 4 | jako on sam | mała rola |
