Wilhelm Lawicz-Liszka

Z Wikipedii

Wilhelm Lawicz-Liszka
'
Życie	generał brygady
Data urodzenia	9 listopada 1893 Kraków
Data śmierci	16 lutego 1968 Londyn
Kariera
W służbie od	1914
Pełniona funkcja	dowódca 20 DP
Główne wojny i bitwy	wojna obronna 1939 r., I wojna światowa, wojna polsko-bolszewicka
Odznaczenia

Wilhelm Andrzej Lawicz vel Liszka (ur. 9 listopada 1893 w Krakowie, zm. 16 lutego 1968 w Londynie) - generał brygady WP, uczestnik walk o niepodległość Polski w I wojnie światowej, wojnie polsko-bolszewickiej i II wojnie światowej.

Spis treści 1 Młodość 2 Przebieg służby w WP 3 Awanse 4 Odznaczenia 5 Bibliografia

[edytuj] Młodość

• uczeń gimnazjum w Krakowie
• student Wydziału Prawa Uniwersytetu Jagiellońskiego 1912 - 1914
• członek Polskich Drużyn Strzeleckich 1912 - 1914

[edytuj] Przebieg służby w WP

oficer 2 Pułku Piechoty Legionów Polskich VIII.1914 - II.1918:

dowódca plutonu do 17.IV.1915

dowódca kompanii

dowódca pułkowej szkoły podoficerskiej

kapitan z września 1917.

dowódca batalionu w II Korpusie Polskim na Wschodzie II - V.1918

członek tajnej akcji agitacyjno - werbunkowej na Ukrainie V - VIII.1918

dowódca kompanii i szkoły oficerskiej w 4 Dywizji Strzelców Polskich na Kubaniu VIII - XII.1918

Od maja 1918 - lutego 1919 dowódca batalionu w 2 pułku strzelców 4 Dywizji Strzeleckiej gen. Lucjana Żeligowskiego,

członek misji wojskowej gen. Żeligowskiego do naczelnika państwa, z którą przybywa do kraju XII.1918

Major z 1 czerwca 1918.

Luty 1919 - grudzień 1920 dowódca batalionu, a potem dowódca 2 pułku strzelców Armii gen. Józefa Hallera (oddelegowany).

Grudzień 1920 - październik 1921 dowódca 44 pułku piechoty na froncie bolszewickim, także pełniący obowiązki dowódcy XXV Brygady Piechoty (zobacz: 13 Dywizja Piechoty).

Podpułkownik z 1 czerwca 1919.

słuchacz kursu doszkolenia w Wyższej Szkole Wojennej w Warszawie X.1921 - X.1922

szef sztabu 16 Dywizji Piechoty w Grudziądzu X.1922 - I.1924

zastępca szefa Sztabu Okręgu Korpusu Nr V w Krakowie i Okręgu Korpusu Nr VII w Poznaniu I - IX.1924

oficer Oddziału IV Sztabie Generalnego WP IX.1924 - III.1927

dowódca 52 Pułku Strzelców Kresowych w Złoczowie III.1927 - XI.1929

szef Wydziału Wojskowego Ministerstwa Komunikacji XI.1929 - XII.1930

dowódca Piechoty Dywizyjnej 25 Dywizji Piechoty w Kaliszu XII.1930 - XI.1934

pomocnik dowódcy Okręgu Korpusu Nr X w Przemyślu do spraw mobilizacyjnych XI.1934 - I.1938

dowódca 20 Dywizji Piechoty I.1938 - IX.1939

jeniec Oflagu VII A Murnau X.1939 - IV.1945

po uwolnieniu w 7 Dywizji Piechoty II Korpusu Polskiego we Włoszech

po przybyciu do Anglii i demobilizacji mieszkał w Londynie; po śmierci spopielony; prochy w czerwcu 1968 r. przewieziono do Polski i pochowano na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach.

[edytuj] Awanse

chorąży piechoty 24.XII.1914

podporucznik - 26.V.1915

porucznik piechoty - 1.IV.1916

kapitan piechoty - IX.1917

major - 1.VII.1918

podpułkownik - 1.VI.1919 (starszeństwo po weryfikacji)

pułkownik dyplomowany - 1.I.1929 lokata 1

gen. bryg. - 11.XI.1966 (awansowany przez Prezydenta RP Augusta Zaleskiego)

[edytuj] Odznaczenia

• Krzyż Złoty Orderu Wojennego Virtuti Militari,
• Krzyż Srebrny Orderu Wojennego Virtuti Militari,
• Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski,
• Krzyż Walecznych - czterokrotnie,
• Krzyż Niepodległości
• Złoty Krzyż Zasługi

[edytuj] Bibliografia

• Kryska-Karski Tadeusz i Żurakowski Stanisław, Generałowie Polski Niepodległej wyd.: Edions Spotkania Warszawa 1991
• Strzałkowski Waldemar, Wilhelm Andrzej Lawicz-Liszka, w Jurga Tadeusz, Obrona Polski 1939, Instytut Wydawniczy PAX, Warszawa 1990, wyd. I, ISBN 83-211-1096-7, s. 792,
• H. P kosk Generalicja polska t. 1 wyd.: Oficyna Wydawnicza "Ajaks" Pruszków 1998