Zalman Szazar
Z Wikipedii
Zalman Szazar ur. 1889, zm. 1974 |
|
3. Prezydent Izraela | |
Okres urzędowania | od 1 maja 1963 do 23 maja 1973 |
Przynależność polityczna | Partia Pracy |
Poprzednik | Icchak Ben-Zwi |
Następca | Efraim Kacir |
Zalman Szazar (ur. 6 października 1889, zm. 5 października 1974) – polityk izraelski, trzeci prezydent państwa Izrael.
Urodził się w 1889 roku na Białorusi, jako Szneur Zalman Rubaszow, syn w chasydzkiej rodzinie. Później zmienił nazwisko na Szazar, biorąc je od swoich inicjałów – SZR (Szazar).
We wczesnych latach zaangażował się w ruchu syjonistycznym i w 1907 roku został aresztowany za działalność rewolucyjną.
Po zakończeniu I wojny światowej studiował historię i pracował jako dziennikarz w Niemczech. W 1924 roku wyemigrował do Palestyny. Był przywódcą Egzekutywy Syjonistycznej oraz głową Departamentu Edukacji i Kultury w Diasporze przy Światowej Organizacji Syjonistycznej.
W 1949 roku wybrany na pierwszą kadencję izraelskiego parlamentu Knesetu i wybrano go na ministra edukacji i kultury.
1 maja 1963 roku został wybrany na trzeciego prezydenta państwa Izrael. Koncentrował się głównie na edukacji. Jednym z jego projektów było utworzenie Instytutu Współczesnego Żydostwa przy Uniwersytecie Hebrajskim.
Z urzędu prezydenta ustąpił 23 maja 1973 roku. Zmarł 5 października 1974 roku w Jerozolimie.
Ku jego pamięci założono w Jerozolimie Centrum Zalmana Szazara, które koncentruje się na publikowaniu prac dotyczących historii żydowskiej.
[edytuj] Zobacz też
[edytuj] Linki zewnętrzne
Chaim Weizmann (1949-1952) • Icchak Ben-Zwi (1952-1963) • Zalman Szazar (1963-1973) • Efraim Kacir (1973-1978) • Icchak Nawon (1978-1983) • Chaim Herzog (1983-1993) • Ezer Weizman (1993-2000) • Mosze Kacaw (2000-2007) • Szymon Peres (2007- )