Zasada odpowiedniości
Z Wikipedii
Zasada odpowiedniości (zasada korespondencji) jest jedną z najważniejszych zasad fizyki. Sformułowana przez Nielsa Bohra w 1923, mówi, że przewidywania każdej teorii kwantowej dotyczącej zachowania się jakiegoś układu fizycznego muszą odpowiadać przewidywaniom fizyki klasycznej w granicznym przypadku, gdy liczby kwantowe określające stan układu przybierają bardzo duże wartości.
Przykładowo, dla modelu atomu Bohra, w oparciu o elektrodynamikę klasyczną można wyliczyć, że częstość promieniowania emitowanego przez elektron krążący po orbicie w atomie wodoru jest równa
gdzie n jest numerem orbity. Natomiast według mechaniki kwantowej
Łatwo sprawdzić, że granicą ostatniego wyrażenia przy n dążącym do nieskończoności jest wyrażenie pierwsze.