Beda Czcigodny
Z Wikipedii
Św. Beda, zwany Bedą Czcigodnym (łac. Beda Venerabilis) (ur. ok. roku 672, zm. 25 maja 735) - anglosaski mnich, związany z klasztorami w Wearmouth i Jarrow (Northumbria), teolog i historyk, autor około 40 dzieł w języku łacińskim.
Cała jego biografia zawarta jest w krótkiej wzmiance w jego dziele Historia ecclesiastica gentis Anglorum. Znalazł się w klasztorze Wearmouth w wieku 7 lat, w wieku lat 19 lat został diakonem, a mając 30 został wyświęcony. Kształcił się pod kierunkiem opatów z tego klasztoru i prawdopodobnie z jednym z nich trafił do klasztoru w Jarrow. Tam spędził resztę swego życia z jednej strony na życiu przykładnego mnicha, ale z drugiej strony uczonego, zajmującego się poznawaniem wiedzy, nauczaniem i pisaniem.
Z jego dzieł wyraźnie widać, że był erudytą i posiadł wszelką ówczesną wiedzę, znał grekę i nieco hebrajskiego, znał dzieła klasyczne Pliniusza, Wergiliusza, Lukrecjusza, Owidiusza i Horacego, a także astronomię, matematykę i muzykę. Jego łacina była przejrzysta, a narracja zajmująca.
Jego dzieła to podręczniki pisowni, retoryki, kazania, biografie i komentarze do Biblii. Tworzył także poezje, ale nie dorównują one jego prozie.
Najważniejsze dzieła:
- Historia ecclesiastica gentis Anglorum - opisuje czasy od inwazji Juliusza Cezara 55 p.n.e do 731 n.e.
- De temporum ratione
- De rerum natura - przegląd świeckiej wiedzy o wszechświecie
Dzieło Historia ecclesiastica gentis Anglorum zostało przełożone na staroangielski za czasów Alfreda Wielkiego w IX wieku, ma ono walory dokumentu historycznego.
